Co to znaczy ANEMIA:
a więc niedokrwistość, nie znaczy oczywiście niedostatku ilości krwi, ale jej gorszą jakość – obniżoną umiejętność przenoszenia tlenu z płuc do narządów i tkanek. Tlen jest przenoszony poprzez czerwony barwnik krwi – hemoglobinę. Jedną z przyczyn niedokrwistości może być mniejsza liczba hemoglobiny w krwince, drugą – mniejsza liczba krwinek czerwonych zawierających hemoglobinę, wreszcie trzecią – oba te niedostatki łącznie.
Poprawna zawartość hemoglobiny w 100 ml krwi wynosi: dla mężczyzn – od 14 do 18 g (8,7–11,2 milimoli w litrze), dla kobiet niebędących w ciąży: od 12 do 16 g (7,5-9,9 milimoli w litrze), dla kobiet ciężarnych: od 11 do 14 g (6,9-8,8 milimoli w litrze). Z kolei poprawna liczba krwinek czerwonych (erytrocytów) w 1 mikrolitrze (1 mm3) krwi to: od 3 500 000 do 5 200 000 u kobiet i od 4 200 000 do 5 200 000 u mężczyzn. Wymienione wartości mogą być trochę niższe u osób w starszym wieku i nie to jest zdarzenie alarmujące.
Powodem niedokrwistości może być ostre albo przewlekłe krwawienie lub niedostateczna produkcja erytrocytów.
W ostrym krwawieniu (na przykład rana, spory krwotok z wrzodu żołądka albo z pękniętych hemoroidów) dochodzi do straty pełnej krwi: osocza i krwinek. Odnotowuje się wówczas nagły spadek ciśnienia krwi i przyśpieszenie tętna. Jednak dopóki ustrój nie zacznie uzupełniać objętości krwi wodą czerpaną z tkanek, liczba krwinek czerwonych i stężenie hemoglobiny pozostają niezmienione.
W krwawieniu przewlekłym, sączącym (na przykład krwawienie z nowotworu przewodu pokarmowego, obfite miesiączki), ubytki objętości krwi mogą być uzupełniane – choćby poprzez wypijanie większych ilości płynów. Jednak rozcieńczona w ten sposób krew staje się uboższa w krwinki czerwone i zawartą w nich hemoglobinę. Krwawienie pozbawia także organizm żelaza – niezbędnego składnika hemoglobiny. Stąd do niedokrwistości spowodowanej ubytkiem krwi dołącza się wkrótce dodatkowa powód anemii – niedostateczne wytwarzanie erytrocytów (erytropoeza), wywołane niedostatkiem żelaza. Anemia z krwawienia staje się więc również anemią z niedostatecznego wytwarzania erytrocytów. Prócz tych dwóch przyczyn anemii, może także występować (aczkolwiek to jest zdarzenie w miarę rzadkie) anemia wywołana nadmiernym rozpadem krwinek czerwonych – anemia hemolityczna.
Niedostatek żelaza – jedna z głównych przyczyn anemii – może być wywołany dietą ubogą w żelazo, niezawierającą warzyw, owoców. W razie ciężarnych anemia niedoborowa może wynikać z faktu „wspólnego” użytkowania ustrojowych zasobów żelaza poprzez organizmy matki i płodu.
Leczenie niedostatku żelaza bazuje na jego podawaniu doustnym w formie tabletek, kapsułek albo roztworów (krople, syropy). Preparaty te, które trzeba przyjmować na czczo i pomiędzy posiłkami, czasem są poprzez pacjentów źle znoszone – mogą powodować nudności, biegunki albo zaparcia. Jeśli tak się dzieje, można podawać je w okresie posiłku. Należy jednak pamiętać, iż ich wchłanianie jest wówczas znacząco gorsze. Stolce osób przyjmujących doustnie żelazo stają się czarne. Nie to jest symptom niepopkojący.
Czasem niezbędne jest podawanie żelaza we wstrzyknięciach. Wstrzyknięcia dożylne żelaza mogą wywoływać odczyny niebezpieczne.
Prócz niedoboru żelaza, są co najmniej dwa inne impulsy, mogące być powodem niedostatecznej produkcji krwinek czerwonych. To są: niedobór witaminy B12 i niedobór erytropoetyny – czynnika nerkowego, pobudzającego tworzenie erytrocytów.
Zdrowy ustrój pobiera witaminę B12 z pożywienia, a zdrowe nerki wytwarzają erytropoetynę w ilościach, wystarczających do normalnego krwiotworzenia. Jednak są osoby niezdolne do przyswajania zawartej w pożywieniu witaminy B12. Ta nieprawidłowość jest nazywana anemią Addisona-Biermera albo anemią złośliwą (starsze ustalenie). W razie wystąpienia tej choroby, zapobieganie anemii bazuje na podawaniu witaminy B12 w zastrzykach, z pominięciem przewodu pokarmowego. Bezpośrednio po wykryciu dolegliwości, wstrzyknięcia witaminy B12 stosuje się poprzez kilka dni codzienne; później powtarza się je raz w miesiącu. Należy pamiętać, iż prócz zahamowania krwiotworzenia, brak witaminy B12 może także powodować ciężką chorobę neurologiczną, przebiegającą z porażeniem kończyn.
Drugi z wymienionych czynników, prowadzących do niedokrwistości – niedobór erytropoetyny – odgrywa rolę tylko w sytuacjach poważnej niewydolności nerek.
Leczenie niedokrwistości powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. Należy absolutnie unikać – regularnie reklamowanych – preparatów, które zawierają równocześnie kilka czynników krwiotwórczych. Krwawienia muszą być leczone przyczynowo, niedobory żelaza – preparatami żelaza, a brak witaminy B12 – jej wstrzyknięciami.
Patrz także, zioła Anemia:Jeżyna Fałdowana
Poprawna zawartość hemoglobiny w 100 ml krwi wynosi: dla mężczyzn – od 14 do 18 g (8,7–11,2 milimoli w litrze), dla kobiet niebędących w ciąży: od 12 do 16 g (7,5-9,9 milimoli w litrze), dla kobiet ciężarnych: od 11 do 14 g (6,9-8,8 milimoli w litrze). Z kolei poprawna liczba krwinek czerwonych (erytrocytów) w 1 mikrolitrze (1 mm3) krwi to: od 3 500 000 do 5 200 000 u kobiet i od 4 200 000 do 5 200 000 u mężczyzn. Wymienione wartości mogą być trochę niższe u osób w starszym wieku i nie to jest zdarzenie alarmujące.
Powodem niedokrwistości może być ostre albo przewlekłe krwawienie lub niedostateczna produkcja erytrocytów.
W ostrym krwawieniu (na przykład rana, spory krwotok z wrzodu żołądka albo z pękniętych hemoroidów) dochodzi do straty pełnej krwi: osocza i krwinek. Odnotowuje się wówczas nagły spadek ciśnienia krwi i przyśpieszenie tętna. Jednak dopóki ustrój nie zacznie uzupełniać objętości krwi wodą czerpaną z tkanek, liczba krwinek czerwonych i stężenie hemoglobiny pozostają niezmienione.
W krwawieniu przewlekłym, sączącym (na przykład krwawienie z nowotworu przewodu pokarmowego, obfite miesiączki), ubytki objętości krwi mogą być uzupełniane – choćby poprzez wypijanie większych ilości płynów. Jednak rozcieńczona w ten sposób krew staje się uboższa w krwinki czerwone i zawartą w nich hemoglobinę. Krwawienie pozbawia także organizm żelaza – niezbędnego składnika hemoglobiny. Stąd do niedokrwistości spowodowanej ubytkiem krwi dołącza się wkrótce dodatkowa powód anemii – niedostateczne wytwarzanie erytrocytów (erytropoeza), wywołane niedostatkiem żelaza. Anemia z krwawienia staje się więc również anemią z niedostatecznego wytwarzania erytrocytów. Prócz tych dwóch przyczyn anemii, może także występować (aczkolwiek to jest zdarzenie w miarę rzadkie) anemia wywołana nadmiernym rozpadem krwinek czerwonych – anemia hemolityczna.
Niedostatek żelaza – jedna z głównych przyczyn anemii – może być wywołany dietą ubogą w żelazo, niezawierającą warzyw, owoców. W razie ciężarnych anemia niedoborowa może wynikać z faktu „wspólnego” użytkowania ustrojowych zasobów żelaza poprzez organizmy matki i płodu.
Leczenie niedostatku żelaza bazuje na jego podawaniu doustnym w formie tabletek, kapsułek albo roztworów (krople, syropy). Preparaty te, które trzeba przyjmować na czczo i pomiędzy posiłkami, czasem są poprzez pacjentów źle znoszone – mogą powodować nudności, biegunki albo zaparcia. Jeśli tak się dzieje, można podawać je w okresie posiłku. Należy jednak pamiętać, iż ich wchłanianie jest wówczas znacząco gorsze. Stolce osób przyjmujących doustnie żelazo stają się czarne. Nie to jest symptom niepopkojący.
Czasem niezbędne jest podawanie żelaza we wstrzyknięciach. Wstrzyknięcia dożylne żelaza mogą wywoływać odczyny niebezpieczne.
Prócz niedoboru żelaza, są co najmniej dwa inne impulsy, mogące być powodem niedostatecznej produkcji krwinek czerwonych. To są: niedobór witaminy B12 i niedobór erytropoetyny – czynnika nerkowego, pobudzającego tworzenie erytrocytów.
Zdrowy ustrój pobiera witaminę B12 z pożywienia, a zdrowe nerki wytwarzają erytropoetynę w ilościach, wystarczających do normalnego krwiotworzenia. Jednak są osoby niezdolne do przyswajania zawartej w pożywieniu witaminy B12. Ta nieprawidłowość jest nazywana anemią Addisona-Biermera albo anemią złośliwą (starsze ustalenie). W razie wystąpienia tej choroby, zapobieganie anemii bazuje na podawaniu witaminy B12 w zastrzykach, z pominięciem przewodu pokarmowego. Bezpośrednio po wykryciu dolegliwości, wstrzyknięcia witaminy B12 stosuje się poprzez kilka dni codzienne; później powtarza się je raz w miesiącu. Należy pamiętać, iż prócz zahamowania krwiotworzenia, brak witaminy B12 może także powodować ciężką chorobę neurologiczną, przebiegającą z porażeniem kończyn.
Drugi z wymienionych czynników, prowadzących do niedokrwistości – niedobór erytropoetyny – odgrywa rolę tylko w sytuacjach poważnej niewydolności nerek.
Leczenie niedokrwistości powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. Należy absolutnie unikać – regularnie reklamowanych – preparatów, które zawierają równocześnie kilka czynników krwiotwórczych. Krwawienia muszą być leczone przyczynowo, niedobory żelaza – preparatami żelaza, a brak witaminy B12 – jej wstrzyknięciami.
Patrz także, zioła Anemia:Jeżyna Fałdowana
- Definicja AZOTEMIA:
- Co to jest podwyższenie we krwi poziomu związków azotu (amoniak, mocznik). Występuje w razie upośledzenia eliminacji związków azotu z organizmu w niewydolności nerek albo w rezultacie ich zwiększonej produkcji anemia co znaczy.
- Definicja ASTROCYTY:
- Co to jest układu nerwowego (składnik gleju), spełniające rolę podporową w relacji do komórek nerwowych. Mają liczne wypustki, z których przynajmniej jedna otacza ścianę naczynia włosowatego (płytka końcowa anemia krzyżówka.
- Definicja ANORECTICA:
- Co to jest SZKLIWA ABRIKOSOW ALEKSIEJ IWANOWiCZ ABSORPCJA ABSORPCJI WIDMO ABSTYNENCJA ABSYNT ABU BAKR AR RAZI ABULIA ACETON ACETONEMIA ACETONURIA ACETOOCTAN ACETYLEN ACETYLOCHOLINA ACETYLOFENETYDYNA anemia co to jest.
- Definicja AGALAKCJA:
- Co to jest brak wydzielania mleka w okresię karmienia piersią anemia słownik.
Czym jest Anemia znaczenie w Słownik chemiczny A .
