Definicja MOCZ

Co to znaczy MOCZ: płyn będący adekwatnie zagęszczonym wytworem przesączania krwi poprzez ciałka nerkowe (kłębuszki). U dorosłego człowieka z ogólnej objętości ok. 125 ml/min przesączu obu nerek powstaje ok. 1 ml/min M. ostatecznego. Uznaje się, iż wydalanie powyżej 30 ml M. na godzinę świadczy o skutecznym przepływie krwi (niekoniecznie prawidłowym) poprzez narządy istotne dla życia. Wydalanie M. poprzez nerki jest procesem ciągłym, ma jednak własne minimum w nocy, w trakcie snu między godziną 2 i 5 i maksimum w pierwszych godzinach po przebudzeniu. Człowiek dorosły wydala przeciętnie 1,51 moczu na dobę, lecz może dochodzić do 41. U osób zdrowych liczba ta zależna jest z jednej strony od ilości wprowadzonych do organizmu płynów (z napojami i pokarmami stałymi), a z drugiej od ilości wydalanej z później i wydychanej poprzez płuca z powietrzem. W okresie przepływu poprzez kanaliki nerkowe skład, osmolalność i pH przesączu ulegają zmianie. To jest rezultatem zamiany wody i substancji rozpuszczonych pomiędzy światłem kanalików, a otaczającym je miąższem nerek i krwią naczyń włosowatych ok. kanalikowych. Do przesączu w największych ilościach przedostają się: woda, sód i chlor, znacząco mniej wodorowęglanów i najmniej mocznika, potasu, wapnia i fosforanów. W M. z kolei kluczowymi składnikami są chlorek sodu i mocznik. Wspólnie z M. wydalane są z organizmu końcowe produkty przemiany materii (na przykład mocznik, kwas moczowy, kreatynina) i nadmiar substancji spożywanych niemogących wejść w przeładowane szlaki metaboliczne. Systemy wydalnicze działają w taki sposób, iż nie dochodzi do wydalania substancji cennych dla ustroju na przykład glukozy, aminokwasów czy białek. Równocześnie nerki mają umiejętność do usuwania z organizmu wody i składników płynów ustrojowych, precyzyjnie w tych ilościach, by skład i objętość tych płynów pozostały zawsze bliskie wartościom optymalnym. Systemy wydalania nadmiaru kwasów i oszczędzania zasad razem z mechanizmem płucnym zapewniają dokładną regulację stężenia jonów wodorowych w płynach ustrojowych (kwasowość). Ustanie czynności nerek i tym samym wytwarzania M. (niewydolność nerek) prowadzi nieuchronnie do ciężkich zaburzeń środowiska wewnętrznego ustroju i zgonu. Badanie M. jest bardzo istotne diagnostycznie w bardzo wielu chorobach, bo pojawienie się pewnych substancji w nadmiarze świadczyć może o zaburzeniach ich metabolizmu (na przykład cukromocz, białkomocz, zawartość metabolitów bilirubiny w żółtaczce i tym podobne). Wykrywa się także przedmioty upostaciowane przechodzące do moczu na przykład krwinki, nabłonki, bakterie. Jest także nieinwazyjnym testem pozwalającym wykryć sporo substancji (leki, trucizny, środki odurzające czy dopingujące), które zostały wprowadzone do organizmu.
Patrz także, zioła MOCZ:Aloes UzbrojonyArcydzięgiel LitworBez CzarnyBorówka BrusznicaBorówka CzernicaBrzoza BrodawkowataCebula ZwyczajnaChaber BławatekCykoria PodróżnikCzosnek PospolityDąb SzypułkowyDynia ZwyczajnaDziewanna WielkokwiatowaDziurawiec ZwyczajnyEleuterokok KolczastyFasola ZwyczajnaFenkuł Włoski (Koper Włoski)Fiołek TrójbarwnyGłóg DwuszyjkowyJałowiec PospolityJarząb PospolityJemioła PospolitaJeżyna FałdowanaKminek ZwyczajnyKonwalia MajowaKrwawnik PospolityLipa Drobnolistna i SzerokolistnaLopian - Łopian WiększyMalina WłaściwaMarchew SiewnaMelisa LekarskaMięta PieprzowaMniszek PospolityNawrot LekarskiNostrzyk ŻółtyOgórecznik LekarskiOman WielkiOwies ZwyczajnyPerz WłaściwyPierwiosnek LekarskiPokrzywa ZwyczajnaPorzeczka CzarnaPoziomka PospolitaRdest PtasiRozchodnik OstryRóża DzikaRumianek PospolityRuta ZwyczajnaSkrzyp PolnySosna ZwyczajnaSliwa (Śliwa) TarninaTatarak ZwyczajnyWierzba BiałaWrzos Zwykły