Słownik nadnercza co to znaczy.
Definicja NADNERCZA. Co to jest jamie brzusznej, ponad nerki; spoczywają na górnym końcu każdej.

Czy przydatne?

Definicja NADNERCZA

Co to znaczy NADNERCZA: parzyste gruczoły wydzielania wewnętrznego, położone w jamie brzusznej, ponad nerki; spoczywają na górnym końcu każdej nerki, w obrębie torebki tłuszczowej nerki. Przeciętne wymiary nadnerczy wynoszą: wysokość 5 cm, szerokość 3cm, grubość 1 cm. W obrębie nadnerczy odznacza się dwa składniki o różnym pochodzeniu w rozwoju osobniczym, różnej budowie i czynności: korę i rdzeń nadnerczy. Kora, powstająca z mezodermy, wytwarza hormony sterydowe (mineralokortykoidy glikokortykoidy androgeny nadnerczowe), dzięki którym odgrywa istotną rolę w regulacji mechanizmów życiowych organizmu. Zbudowana jest z trzech warstw: kłębkowatej, leżącej bezpośrednio pod otaczającą nadnercza torebką, pasmowatej i siatkowatej położonej najgłębiej. Kora nadnerczy wytwarza kilkadziesiąt różnych związków steroidowych, z których tylko część wykazuje aktywność biologiczną. Należą one do trzech grup: mineralokortykoidów i androgenów. Hormony K.N., a szczególnie glikokortykoidy odgrywają ważną rolę w przystosowaniu ustroju do silnego stresu. Wywierają one wpływ na mechanizmy biologiczne, szczególnie stymulują glukoneogenezę. Kortyzol i kortykosteron są głównymi glikokortykosteroidami wydzielanymi poprzez korę nadnerczy. Ich struktura wywodzi się z progesteronu, którego bezpośrednim prekursorem jest pregnenolon, pośrednim zaś cholesterol. Kortyzol i kortykosteron wiążą się w osoczu z transkortyną należącą do frakcji y-globulin. Kortyzol produkowany jest w ilości 10-25 mikrogramów/ dobę, wydzielany pod wpływem ACTH. Wolny kortyzol, stanowi 5% kortyzolu zawartego w osoczu, działa na komórki narządów docelowych (komórki efektorowe). Synteza i wydzielanie kortyzolu i kortykosteronu podlega regulacji zależnej od wydzielania ACTH i wykazuje zależność od rytmu dobowego. Kortyzol oddziaływuje anty-metaboliczny na przemianę białkową, zmniejszając tworzenie się wszystkich białek. Wspomaga regulację ciśnienia tętniczego krwi i ułatwia adaptację organizmu do sytuacji stresowych. Stabilizując błony lizosomalne hamuje reakcje zapalne, zmniejszając równocześnie odporność organizmu na zakażenia. Jest regularnie użytkowanym lekiem, także jako pochodne (w zależności od w najwyższym stopniu pożądanych działań): w terapii substytucyjnej chorych z niedoczynnością korynadnerczy (na przykład dolegliwość Addisona, zespół Sheehana), w chorobach autoimmunologicznych, we wstrząsie, ciężkich alergiach. Użytkowany w iniekcjach, doustnie i w różnych maściach w chorobach skóry i oczu. Następstwem podniesionego poziomu kortyzolu w osoczu, w dziedzinie przemiany węglowodanowej jest powstawanie cukrzycy steroidowej, niereagującej na leczenie insuliną. Jego poziom wzrasta w Ch. Cushinga, raku płuc z zespołem Cushinga, w stresie, ciąży otyłości, nadczynności tarczycy. Istnieją dwie postacie hyperkortykolizmu - pierwotny, jest następstwem nowotworów nadnerczy. Mówimy wówczas o zespole Cushinga pochodzenia nadnerczowego. Charakterystyczne jest wtedy pomniejszenie wydzielania ACTH. Wtórny hyperkortyzolizm jest następstwem gruczolaka zasadochłonnego przysadki (dolegliwość Cushinga) z charakterystycznym wzrostem wydzielania ACTH. W razie przewlekle podniesionego poziomu kortyzolu dochodzi do redystrybucji tkanki tłuszczowej zależnie od jej lokalizacji (na przykład w zespole Cushinga z obszaru kończyn). Obniżone wydzielanie kortyzolu obserwuje się w wieku starszym w niedoczynności tarczycy, zespołach nadnerczowo płciowych i w momencie kortykoterapii. Niedobór kortyzolu jest ważnym elementem dolegliwości Addisona. Postać pierwotna obniżenia poziomu kortyzolu powstaje w rezultacie zniszczenia kory nadnerczy. Wtórna, to brak pobudzenia nadnerczy poprzez ACTH, wynikający ze zniszczenia części gruczołowej przysadki. Poziom kortyzolu w osoczu wykazuje spore wahania osobnicze. Strata rytmu dobowego wydzielania kortyzolu jest zawsze patologią. Hormony steroidowe nie są magazynowane w nadnerczach i bezpośrednio, w rytmie dobowym uwalniane są do krwi. Mineralokortykosteroidy odgrywają gtówną rolę w utrzymaniu równowagi sodowo - potasowej w ustroju i zachowaniu prawidłowego ciśnienia krwi i objętości płynu pozakomórkowego. Aldosteron jest najmocniejszym hormonem tej klasy. Regulatorem wydzielania aldosteronu jest układ reninowo-angiotensynowy i potas. W tej regulacji uczestniczy także sód, ACTH i systemy nerwowe. Układ ten wpływa na regulację ciśnienia krwi i przemianę elektrolitową. Aldosteron podlega metabolizmowi w wątrobie. Zespół pierwotnego aledosteronizmu cechuje się, poza znacząco powiększonym wydzielaniem aldosteronu, hipokaliemią, hipernatremią i w następstwie nadciśnieniem tętniczym. Androgeny nadnerczowe są istotnymi prekursorami estrogenów u kobiet w momencie pomenopauzalnym. Wytwarzane słabe androgeny ulegają przekształceniu w silnie działające. Synteza androgenów w nadnerczach następuje w kilku fazach od DHEA (dehydroepiandrostenonu) poprzez androstendion do testosteronu - to jest najmocniejszy androgen nadnerczovvy. W ten sposób powstają jednak małe ilości tego hormonu. Przewarzająca część powstaje w innych tkankach i gruczołach. Wypadnięcie czynności kory nadnerczy kończy się śmiercią, jeśli dostatecznie inicjalnie nie podjęto leczenia substytucyjnego. Rdzeń nadnerczy jest pochodzenia ektodermalnego, a wydzielane poprzez niego hormony - adrenalina i noradrenalina działają na autonomiczny układ nerwowy. Zarówno niedoczynność, jak i nadczynność nadnerczy mają poważne skutki kliniczne. Nadczynność kory nadnerczy może być wywołane czynnikami endogennymi - nadmierne wydzielanie kortyzolu albo ACTH albo egzogennymi - przy długotrwałym podawaniu glikokortykosteroidów albo ACTH. Symptomy kliniczne to: zaburzenia gospodarki węglowodanowej, białkowej i lipidowej, nadciśnienie tętnicze, u kobiet cechy wirylizacji, u dzieci zahamowanie wzrostu, zmiany skórne, jak trądzik, rozstępy skórne, czyraczność. Przewlekła niewydolność kory nadnerczy może być pierwotna (dolegliwość Addisona) albo wtórna (zespół Glińskiego-Simmondsa). Ostra niewydolność kory nadnerczy, tak zwany przełom nadnerczowy wywołana może być uszkodzeniem nadnerczy przez stan septyczny, uraz albo krwotok. Symptomy kliniczne to bóle głowy i brzucha, wymioty, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia świadomości i śpiączka. Leczenie bazuje na podawaniu kortyzolu.
Patrz także, zioła NADNERCZA:Nawrot Lekarski
Definicja NERKA:
Co to jest odpowiedzialny za wytwarzanie moczu; nerki położone są w jamie brzusznej w przestrzeni pozaotrzewnowej, na wysokości dwóch dolnych kręgów piersiowych i trzech górnych lędźwiowych. Nerka ma nadnercza co znaczy.
Definicja NIEDOKRWISTOŚĆ:
Co to jest pomniejszenie stężenia hemoglobiny, liczby krwinek czerwonych i hematokrytu poniżej wartości poprawnych. Kluczowe symptomy to: bladość powłok, szybkie męczenie się, bóle, zawroty głowy nadnercza krzyżówka.
Definicja NADKAZENIE:
Co to jest ponowne zakażenie organizmu tym samym patogenem w czasie dolegliwości albo w momencie zdrowienia nadnercza co to jest.
Definicja NAGŁOŚNIA:
Co to jest chrzestna będąca składową krtani. Odgrywa ważną rolę w gardłowej fazie połykania. Przesuwając się do dołu i ku tyłowi zamyka wejście do krtani, co kieruje pokarm do przełyku i uniemożliwia jego nadnercza słownik.

Czym jest NADNERCZA znaczenie w Słownik chemiczny N .

  • Dodano:
  • Autor: