Co to znaczy WŁOSÓW WYPADANIE:
Do najczęstszych nowotworów złośliwych skóry zaliczamy raki skóry i czerniaka złośliwego.
Szacuje się, iż co piąta osoba może zachorować na raka skóry pośrodku swojego życia.
Powyżej jedna trzecia wszystkich raków u człowieka to raki skóry. Powyżej 90% wszystkich raków skóry stanowią: rak podstawnokomórkowy i rak kolczystokomórkowy, w zależności z jakich komórek naskórka się wywodzą.
Rak podstawnokomórkowy
To jest najczęstszy rak skóry. Ryzyko zachorowania wzrasta z wiekiem. Częściej chorują mężczyźni. W Polsce co roku zapada na ten nowotwór ok. 5000 osób, podobnie jak w innych państwach europejskich. W Australii zapadalność jest największa na świecie.
Powody
Promieniowanie słoneczne jest najlepiej udowodnionym faktorem prowokującym postęp zmian typu raka podstawnokomórkowego. Badania nad innymi czynnikami ryzyka są w czasie, lecz nie powiodło się do chwili obecnej jednoznacznie określić ich roli.
Symptomy
W większości przypadków raki podstawnokomórkowe powstają w górnej części twarzy, ponad linii łączącej kąciki ust z małżowiną uszną. Klinicznie, przeważnie przybiera formę perłowego guzka albo owrzodzenia z wałowatym brzegiem. Jest niebolesny. Może rozwijać się zarówno w skórze niezmienionej, jak i na podłożu stanów przedrakowych (rogowacenie słoneczne, róg skórny i inne). Rogowacenie słoneczne ma postać żółtobrunatnych nawarstwień rogowych o suchej, nierównej powierzchni. Powstają one u osób starszych w skórze uszkodzonej promieniowaniem ultrafioletowym. Róg skórny z kolei to jest twór rogowy (rozmiary rzadko przekraczają 1 cm), pojawiający się regularnie na podłożu rogowacenia słonecznego.
Rak podstawnokomórkowy pojawia się przeważnie u osób w wieku starszym, cechuje się powolnym wzrostem i nieznaczną skłonnością do przerzutów (jeśli w ogóle, to do okolicznych węzłów chłonnych i po wieloletnim przebiegu). Nie oznacza to jednak, iż można te zmiany pozostawić bez leczenia, albo, iż „same się wygoją”. W każdym przypadku długotrwających owrzodzeń, nawet drobnych, należy skonsultować się z lekarzem specjalistą.
Leczenie
Wybór sposoby leczenia raka podstawnokomórkowego zależy od wielu czynników. Przeważnie stosuje się usuwanie chirurgiczne zmiany z badaniem histo-patologicznyym (badanie wyciętej tkanki pod mikroskopem), ewentualnie kriochirurgię (zamrażanie ciekłym azotem albo podtlenkiem azotu). Na drobne i powierzchowne ogniska ostrożnie, pod częstą kontrolą lekarską, użytkować można maść z 5-fluorouracylem (lekiem użytkowanym dożylnie w terapii wielu innych nowotworów). W sytuacjach, gdy nie pobrano wycinka do badania histopatologicznego, idealną sposobem leczenia jest całkowite ( przeważnie z marginesem zdrowej tkanki) wycięcie chirurgiczne w znieczuleniu miejscowym. Przeważnie to jest zabieg realizowany w uwarunkowaniach ambulatoryjnych, jeśli rozmiary nowotworu są małe. Przy wycinaniu większych zmian może być niezbędne położenie przeszczepu skórnego.
Rak kolczystokomórkowy
Zapadalność na ten nowotwór wynosi, w zależności od państwie, od 6 przypadków na 100 tys. mieszkańców w Niemczech do ok. 60 zachorowań na 100 tys. w Stanach Zjednoczonych i Australii. Te spore różnice w zapadalności wywołane są nie tylko innym ryzykiem narażenia, ale również różnicami w gromadzeniu danych i sprawozdawczości. Szacuje się, iż na ten nowotwór co roku w Polsce zapada ok. 1500 osób.
Powody
Pośród najczęstszych przyczyn powstawania raka kolczystokomórkowego zmienia się drażnienie mechaniczne, impulsy chemiczne i promieniowanie ultrafioletowe. Promieniowanie słoneczne jest istotnym, aczkolwiek nie głównym, faktorem sprawczym. Ważną rolę w powstawaniu raka kolczystokomórkowego odgrywa z kolei długookresowe narażenie na węglowodory aromatyczne, zarówno zawodowe (robota przy przetwarzaniu ropy naftowej) jak i powiązane z paleniem tytoniu. Z innych czynników chemicznych mających znaczenie w powstawaniu tego nowotworu zmienia się arsen. Osoby szczególnie narażone na ten pierwiastek to miedzy innymi: pracownicy zatrudnieni przy produkcji insektycydów i hutnictwie metali nieżelaznych. Pozostałe impulsy to: różne typy blizn (szczególnie pooparzeniowe, po radioterapii i przetoki) i wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV).
Symptomy
Rak kolczystokomórkowy powstaje przeważnie w miejscu tak zwany stanu przednowotworowego. W praktyce znaczy to, iż nowotwór ten powstaje w skórze już zmienionej, na podłożu na przykład starej blizny, rogowacenia słonecznego albo długotrwającego (przeważnie kilka lat) stanu zapalnego.
Przeważnie rak ten przybiera formę twardego, zaczerwienionego, bezbolesnego guzka. Ryzyko powstawania przerzutów jest o sporo większe niż w razie raka podstawnokomórkowego, lecz nieporównanie mniejsze niż w czerniaku złośliwym i zależy od wielu czynników (lokalizacja, wiek pacjenta). Przeważnie, im pacjent jest młodszy tym ryzyko przerzutów i szybszego przebiegu (tak zwany miejscowa złośliwość) jest większa. W każdym przypadku wymagana jest wizyta lekarska, najlepiej specjalisty dermatologa.
Leczenie
Leczenie raka kolczystokomórkowego uzależnione jest od wielu czynników, wśród których główny to rozmiar zmiany. Idealną sposobem jest chirurgiczne usuwanie raka z badaniem histopatologicznym, gdzie możemy ocenić czy wszystkie komórki nowotworowe zostały usunięte. W razie małych rozmiarów dopuszczalne jest wykorzystywanie kriochirurgii, elektrokoagulacji (wycięcia tkanek przy zastosowaniu prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości) albo laserowego usunięcia zmiany.
Czerniak złośliwy
To jest w najwyższym stopniu złośliwy spośród nowotworów skóry. Daje bardzo inicjalnie przerzuty. W ostatnich 35 latach notuje się dramatyczny wręcz przyrost zapadalności. Jak na razie zapadalność waha się także w zależności od rejonu świata i wynosi od ok. 12 przypadków na 100 tys. mieszkańców w Europie do 40 na 100 tys. w Australii.
Przeważnie chorują osoby w wieku średnim. Kobiety chorują nieznacznie częściej, lecz w ich przypadku wyleczalność jest lepsza niż u mężczyzn. W Polsce co roku na czerniaka złośliwego zapada ok. 2000 osób.
Powody
Punktem wyjścia czerniaka złośliwego są komórki barwnikowe skóry (melanocyty). Melanocyty są komórkami produkującymi melaninę, barwnik odpowiedzialny za zabarwienie skóry i włosów. Czerniak złośliwy powstaje przeważnie w obrębie znamion barwnikowych (częściej atypowych i wrodzonych), lecz może także powstać w skórze niezmienionej. Robota na powietrzu jest faktorem ryzyka, nieporównanie większym jednak, są poparzenia słoneczne skóry, szczególnie w momencie dzieciństwa. Notuje się także rodzinne występowanie tego nowotworu. Osoby, u których w rodzinie wystąpił czerniak są bardziej narażone na zachorowanie.
Symptomy
Najczęstszą lokalizacją czerniaka u kobiet jest twarz i kończyny dolne, u mężczyzn z kolei tułów. Im jaśniejszą karnację posiada dana osoba, tym ryzyko zachorowania jest większe.
Szkodzą włosom
Wypadanie włosów nasilają między innymi nie wszystkie zaburzenia hormonalne dotyczące kory nadnerczy, tarczycy, przysadki, gruczołów płciowych. Łysienie i ścieńczenie włosów może być wywołane niedożywieniem, a w szczególności niedoborami białkowymi, aminokwasowymi, jak także brakiem nie wszystkich metali śladowych (na przykład żelaza albo cynku). Rola zaburzeń w odżywianiu jest w ostatnich czasach bardzo ważna z racji na powszechną modę na odchudzanie się dzięki "cudownych" diet bez konsultacji z lekarzem.
Nie wszystkie rodzaje łysienia mogą nasilać, a nawet wyzwalać stresy i urazy psychiczne. Szkodliwy wpływ ma także promieniowanie jonizujące. Adekwatnie wysoka dawka promieniowania (około 350 R) wywołuje utratę owłosienia po kilkunastu dniach. Włosy odrastają po 6 tygodniach. Dawka powodująca trwałe wyłysienie wynosi ok. 1500 R.
Szkodliwe impulsy zewnętrzne, takie jak farby do włosów, płyny do trwałej ondulacji i tym podobne uszkadzają zazwyczaj nie mieszek włosowy, a część włosa już wyrastającą z niego i znajdującą się ponad powierzchni skóry, tak zwany łodygę. Jej oceny dokonuje się w trakcie badania mikroskopowego.
Patrz także, zioła Wypadanie włosów:Lipa Drobnolistna i SzerokolistnaLopian - Łopian Większy
Szacuje się, iż co piąta osoba może zachorować na raka skóry pośrodku swojego życia.
Powyżej jedna trzecia wszystkich raków u człowieka to raki skóry. Powyżej 90% wszystkich raków skóry stanowią: rak podstawnokomórkowy i rak kolczystokomórkowy, w zależności z jakich komórek naskórka się wywodzą.
Rak podstawnokomórkowy
To jest najczęstszy rak skóry. Ryzyko zachorowania wzrasta z wiekiem. Częściej chorują mężczyźni. W Polsce co roku zapada na ten nowotwór ok. 5000 osób, podobnie jak w innych państwach europejskich. W Australii zapadalność jest największa na świecie.
Powody
Promieniowanie słoneczne jest najlepiej udowodnionym faktorem prowokującym postęp zmian typu raka podstawnokomórkowego. Badania nad innymi czynnikami ryzyka są w czasie, lecz nie powiodło się do chwili obecnej jednoznacznie określić ich roli.
Symptomy
W większości przypadków raki podstawnokomórkowe powstają w górnej części twarzy, ponad linii łączącej kąciki ust z małżowiną uszną. Klinicznie, przeważnie przybiera formę perłowego guzka albo owrzodzenia z wałowatym brzegiem. Jest niebolesny. Może rozwijać się zarówno w skórze niezmienionej, jak i na podłożu stanów przedrakowych (rogowacenie słoneczne, róg skórny i inne). Rogowacenie słoneczne ma postać żółtobrunatnych nawarstwień rogowych o suchej, nierównej powierzchni. Powstają one u osób starszych w skórze uszkodzonej promieniowaniem ultrafioletowym. Róg skórny z kolei to jest twór rogowy (rozmiary rzadko przekraczają 1 cm), pojawiający się regularnie na podłożu rogowacenia słonecznego.
Rak podstawnokomórkowy pojawia się przeważnie u osób w wieku starszym, cechuje się powolnym wzrostem i nieznaczną skłonnością do przerzutów (jeśli w ogóle, to do okolicznych węzłów chłonnych i po wieloletnim przebiegu). Nie oznacza to jednak, iż można te zmiany pozostawić bez leczenia, albo, iż „same się wygoją”. W każdym przypadku długotrwających owrzodzeń, nawet drobnych, należy skonsultować się z lekarzem specjalistą.
Leczenie
Wybór sposoby leczenia raka podstawnokomórkowego zależy od wielu czynników. Przeważnie stosuje się usuwanie chirurgiczne zmiany z badaniem histo-patologicznyym (badanie wyciętej tkanki pod mikroskopem), ewentualnie kriochirurgię (zamrażanie ciekłym azotem albo podtlenkiem azotu). Na drobne i powierzchowne ogniska ostrożnie, pod częstą kontrolą lekarską, użytkować można maść z 5-fluorouracylem (lekiem użytkowanym dożylnie w terapii wielu innych nowotworów). W sytuacjach, gdy nie pobrano wycinka do badania histopatologicznego, idealną sposobem leczenia jest całkowite ( przeważnie z marginesem zdrowej tkanki) wycięcie chirurgiczne w znieczuleniu miejscowym. Przeważnie to jest zabieg realizowany w uwarunkowaniach ambulatoryjnych, jeśli rozmiary nowotworu są małe. Przy wycinaniu większych zmian może być niezbędne położenie przeszczepu skórnego.
Rak kolczystokomórkowy
Zapadalność na ten nowotwór wynosi, w zależności od państwie, od 6 przypadków na 100 tys. mieszkańców w Niemczech do ok. 60 zachorowań na 100 tys. w Stanach Zjednoczonych i Australii. Te spore różnice w zapadalności wywołane są nie tylko innym ryzykiem narażenia, ale również różnicami w gromadzeniu danych i sprawozdawczości. Szacuje się, iż na ten nowotwór co roku w Polsce zapada ok. 1500 osób.
Powody
Pośród najczęstszych przyczyn powstawania raka kolczystokomórkowego zmienia się drażnienie mechaniczne, impulsy chemiczne i promieniowanie ultrafioletowe. Promieniowanie słoneczne jest istotnym, aczkolwiek nie głównym, faktorem sprawczym. Ważną rolę w powstawaniu raka kolczystokomórkowego odgrywa z kolei długookresowe narażenie na węglowodory aromatyczne, zarówno zawodowe (robota przy przetwarzaniu ropy naftowej) jak i powiązane z paleniem tytoniu. Z innych czynników chemicznych mających znaczenie w powstawaniu tego nowotworu zmienia się arsen. Osoby szczególnie narażone na ten pierwiastek to miedzy innymi: pracownicy zatrudnieni przy produkcji insektycydów i hutnictwie metali nieżelaznych. Pozostałe impulsy to: różne typy blizn (szczególnie pooparzeniowe, po radioterapii i przetoki) i wirusy brodawczaka ludzkiego (HPV).
Symptomy
Rak kolczystokomórkowy powstaje przeważnie w miejscu tak zwany stanu przednowotworowego. W praktyce znaczy to, iż nowotwór ten powstaje w skórze już zmienionej, na podłożu na przykład starej blizny, rogowacenia słonecznego albo długotrwającego (przeważnie kilka lat) stanu zapalnego.
Przeważnie rak ten przybiera formę twardego, zaczerwienionego, bezbolesnego guzka. Ryzyko powstawania przerzutów jest o sporo większe niż w razie raka podstawnokomórkowego, lecz nieporównanie mniejsze niż w czerniaku złośliwym i zależy od wielu czynników (lokalizacja, wiek pacjenta). Przeważnie, im pacjent jest młodszy tym ryzyko przerzutów i szybszego przebiegu (tak zwany miejscowa złośliwość) jest większa. W każdym przypadku wymagana jest wizyta lekarska, najlepiej specjalisty dermatologa.
Leczenie
Leczenie raka kolczystokomórkowego uzależnione jest od wielu czynników, wśród których główny to rozmiar zmiany. Idealną sposobem jest chirurgiczne usuwanie raka z badaniem histopatologicznym, gdzie możemy ocenić czy wszystkie komórki nowotworowe zostały usunięte. W razie małych rozmiarów dopuszczalne jest wykorzystywanie kriochirurgii, elektrokoagulacji (wycięcia tkanek przy zastosowaniu prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości) albo laserowego usunięcia zmiany.
Czerniak złośliwy
To jest w najwyższym stopniu złośliwy spośród nowotworów skóry. Daje bardzo inicjalnie przerzuty. W ostatnich 35 latach notuje się dramatyczny wręcz przyrost zapadalności. Jak na razie zapadalność waha się także w zależności od rejonu świata i wynosi od ok. 12 przypadków na 100 tys. mieszkańców w Europie do 40 na 100 tys. w Australii.
Przeważnie chorują osoby w wieku średnim. Kobiety chorują nieznacznie częściej, lecz w ich przypadku wyleczalność jest lepsza niż u mężczyzn. W Polsce co roku na czerniaka złośliwego zapada ok. 2000 osób.
Powody
Punktem wyjścia czerniaka złośliwego są komórki barwnikowe skóry (melanocyty). Melanocyty są komórkami produkującymi melaninę, barwnik odpowiedzialny za zabarwienie skóry i włosów. Czerniak złośliwy powstaje przeważnie w obrębie znamion barwnikowych (częściej atypowych i wrodzonych), lecz może także powstać w skórze niezmienionej. Robota na powietrzu jest faktorem ryzyka, nieporównanie większym jednak, są poparzenia słoneczne skóry, szczególnie w momencie dzieciństwa. Notuje się także rodzinne występowanie tego nowotworu. Osoby, u których w rodzinie wystąpił czerniak są bardziej narażone na zachorowanie.
Symptomy
Najczęstszą lokalizacją czerniaka u kobiet jest twarz i kończyny dolne, u mężczyzn z kolei tułów. Im jaśniejszą karnację posiada dana osoba, tym ryzyko zachorowania jest większe.
Szkodzą włosom
Wypadanie włosów nasilają między innymi nie wszystkie zaburzenia hormonalne dotyczące kory nadnerczy, tarczycy, przysadki, gruczołów płciowych. Łysienie i ścieńczenie włosów może być wywołane niedożywieniem, a w szczególności niedoborami białkowymi, aminokwasowymi, jak także brakiem nie wszystkich metali śladowych (na przykład żelaza albo cynku). Rola zaburzeń w odżywianiu jest w ostatnich czasach bardzo ważna z racji na powszechną modę na odchudzanie się dzięki "cudownych" diet bez konsultacji z lekarzem.
Nie wszystkie rodzaje łysienia mogą nasilać, a nawet wyzwalać stresy i urazy psychiczne. Szkodliwy wpływ ma także promieniowanie jonizujące. Adekwatnie wysoka dawka promieniowania (około 350 R) wywołuje utratę owłosienia po kilkunastu dniach. Włosy odrastają po 6 tygodniach. Dawka powodująca trwałe wyłysienie wynosi ok. 1500 R.
Szkodliwe impulsy zewnętrzne, takie jak farby do włosów, płyny do trwałej ondulacji i tym podobne uszkadzają zazwyczaj nie mieszek włosowy, a część włosa już wyrastającą z niego i znajdującą się ponad powierzchni skóry, tak zwany łodygę. Jej oceny dokonuje się w trakcie badania mikroskopowego.
Patrz także, zioła Wypadanie włosów:Lipa Drobnolistna i SzerokolistnaLopian - Łopian Większy
- Definicja WYTRZEWIENIE:
- Co to jest przemieszczenie narządów jamy brzusznej (raczej jelita) poza obręb brzucha, przeważnie w rezultacie urazu mechanicznego powodującego uszkodzenie ściany jamy brzusznej z wydostaniem się jelit na wypadanie włosów co znaczy.
- Definicja WYSIĘK:
- Co to jest płynu poza uszkodzone poprzez mechanizm zapalny ściany drobnych żyłek. Płyn ten jest mętny, zawiera granulocyty, limfocyty, złuszczone komórki wyściółek jam ciała i pewną liczba włóknika i innych wypadanie włosów krzyżówka.
- Definicja WENEROLOCIA:
- Co to jest dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób wenerycznych. Aktualnie nazwa została zastąpiona poprzez —> dolegliwości przenoszone drogą płciową wypadanie włosów co to jest.
- Definicja WYDZIELINA:
- Co to jest substancja wytwarzana i odprowadzana z gruczołów na zasadzie wydzielania zewnętrznego. Patrz także, zioła WYDZIELINA:Pierwiosnek LekarskiPodbiał Pospolity wypadanie włosów słownik.
Czym jest Wypadanie włosów znaczenie w Słownik chemiczny W .
