Słownik CYNA co to znaczy.
Słownik CYNA. Co znaczy 50, m.at. 118,69u, ekipa ↑ węglowców. Znana od starożytności w formie ↑.

Czy przydatne?

Definicja CYNA

Co to znaczy cyna: znak Sn, (z łaciny Stannum), pierwiastek chem., metal, Z = 50, m.at. 118,69u, ekipa ↑ węglowców. Znana od starożytności w formie ↑ brązów - stopów z miedzią. W przyrodzie występuje w formie minerałów: kasyterytu, stanninu; zawartość w skorupie ziemskiej: 4·10-4% mas. Cyna występująca w trzech odmianach alotropowych (↑ alotropia pierwiastków): c. α (szara), c. β (biała) i c. γ (szara). C. a to półmetal krystalizujący w układzie regularnym (↑ układy krystalograficzne), półprzewodnik, gęstość 5,75g·cm-3; cyna β jest srebrzystobiała, błyszcząca, kowalna (można ją walcować na bardzo cienkie folie); przy zginaniu prętów cynowych można usłyszeć charakterystyczny chrzęst, będący rezultatem tarcia o siebie kryształów cyny, krystalizuje w układzie tetragonalnym (↑ układy krystalograficzne), gęstość 7,28g·cm-3. Mechanizm przejścia cyny β w cynę α nosi nazwę ↑ trądu cynowego. Cyna α jest krucha i łatwo daje się proszkować, krystalizuje w układzie rombowym (↑ układy krystalograficzne), gęstość 6,54g·cm-3; mechanizm przejścia cyny β w cynę α następuje w temp. poniżej 13,2°C; mechanizm przejścia cyny β w cynę γ następuje w temp. 161°C. T.t. cyny 231,93°C, t.w. 2270°C. Konfiguracja elektronów walencyjnych atomów c. 5s25p2; w związkach występuje na -IV, II i IV stopniu utlenienia. C. jest odporna na działanie tlenu w temp. pokojowej; w podwyższonej temp. reaguje z tlenem (dając SnO2), fluorowcami i siarką. Nie reaguje z wodą ; roztwarza się w silnych kwasach wypierając z nich wodór (z kwasem siarkowym(VI) daje Sn(SO4)2, chlorowodorowym SnCl2, a azotowym(V) SnO2·nH2O (n≤2) i w zależności od stężenia kwasu NO albo NO2). C. roztwarza się również w zasadach wypierając z nich wodór, powstaje również jon kompleksowy [Sn(OH)4]2-. C. pochłania tlen. Związki Sn(II) to mocne reduktory. Tlenki SnO, SnO2 i wodorotlenki Sn(OH)2, Sn(OH)4 - mają właściwości amfoteryczne. C. stosuje się do produkcji stopów (↑ brązy, ↑ mosiądze, stop lutowniczy, stop łożyskowy) i wytwarzania powłok antykorozyjnych na powierzchni innych metali (↑ cynowanie). Związki cyny znalazły wykorzystanie w przemyśle szklarskim i włókienniczym. Metaliczną c. otrzymuje się poprzez redukcję kasyterytu węglem

Definicja CUKIER GRONOWY:
Co to jest ↑ glukoza cyna co znaczy.
Definicja CAVENDISH HENRY:
Co to jest 1731-1810) - chemik angielski, w 1766 odkrył wodór (uznał wodór za nowy pierwiastek odkryty w 1661 poprzez Boyle´a jako palne powietrze ), zbadał skład chem. wody i powietrza cyna krzyżówka.
Definicja CELULOZA:
Co to jest jest rzędu 102÷105. Polisacharyd występujący jako składnik błony komórkowej roślin wyższych. Drewno zawiera 45÷50% c., a bawełna około 90%. Jednostką fundamentalną c. jest glukoza. C. otrzymuje się cyna co to jest.
Definicja CURIE PIERRE:
Co to jest franc., prof. uniwersytetu w Paryżu. Badał własności magnetyczne i elektryczne kryształów (w 1880 r. odkrył zdarzenie piezoelektryczności) i prawidłowości promieniotwórczości naturalnej i jej wpływ cyna słownik.

Czym jest CYNA znaczenie w Definicje chemia C .

  • Dodano:
  • Autor: