Definicja WODA

Co to znaczy woda: nazwa systematyczna oksydan; tlenek wodoru; związek chem. o wzorze H2O, substancja o zasadniczym znaczeniu dla życia, odgrywa wielką rolę w funkcjonowaniu ziemskiej biosfery. Cząsteczka w. ma budowę kątową (kąt pomiędzy wiązaniami O-H wynosi 104,5°), gdyż atom tlenu ma stan ↑ hybrydyzacji sp3; budowa taka warunkuje wysoki ↑ okres dipolowy cząsteczki H2O. W. należy do najlżejszych wodorków, a równocześnie ma w miarę wysoką t.t. (0°C) i t.w. (100°C) - przewyższa pod tym względem nawet polonowodór (ostatni człon tego ↑ szeregu homologicznego), charakteryzujący się prawie 12 razy większą masą cząsteczkową. Nietypowo wysokie temp. i anomalie innych właściwości fizycznych w. są wywołane tworzeniem skomplikowanej sieci ↑ wiązań wodorowych, dzięki którym cząsteczki w. są w znacznym stopniu zasocjowane (↑ asocjacja). Powód tego faktu leży w wysokiej polarności w., dużej ↑ elektroujemności tlenu i obecności na jego atomie dwóch niewiążących par elektronowych. Sposobność tworzenia wiązań wodorowych odpowiada także za dobre rozpuszczanie się w w. substancji polarnych, sporą zwilżalność substancji zawierających na przykład atomy tlenu (między innymi szkła) i za fakt, iż maksimum gęstości w. leży ponad t.t. (odpowiada 4°C). Dzięki tej ostatniej właściwości lód pływa po w. (aczkolwiek znane są wysokociśnieniowe odmiany o wyższej gęstości), a zbiorniki wodne zamarzają od góry, rzadko do samego dna, co powiększa możliwości przetrwania mrozów poprzez organizmy wodne. W porównaniu z innymi substancjami, w. charakteryzuje się najwyższą pojemnością cieplną i ciepłem topnienia (niezależnie od amoniaku), najwyższym ciepłem parowania i przenikalnością dielektryczną, jedną z najwyższych wartości napięcia powierzchniowego, bardzo sporą przezroczystością i niewielkim stopniem ↑ autodysocjacji. Jest bardzo trwałym związkiem; rozkład termiczny w. następuje ponad 2000K (stuprocentowa ↑ termoliza ma miejsce dopiero w temp. ~4300K). ↑ Fotolizę w. skutkuje wysokoenergetyczne promieniowanie ultrafioletowe (poniżej 195 nm). W. nie pali się na powietrzu ani w tlenie, a wyłącznie w atmosferze fluoru. Rozkłada się w kontakcie z mocnymi reduktorami, takimi jak rozżarzony koks, rozżarzone żelazo, związki uranu(III), chromu(II), manganu(VI) i tym podobne W. reaguje z różnymi substancjami już w temp. pokojowej (na przykład z czynnymi metalami z wydzieleniem wodoru; z żelazem w obecności tlenu - dając ↑ rdzę). Reaguje z większością tlenków (dając kwasy albo zasady) i z wodorkami jonowymi (wydzielając wodór). Z różnymi substancjami tworzy ↑ hydraty, z nie wszystkimi gazami pod wysokim ciśnieniem - ↑ klatraty. Bierze udział w wielu reakcjach ↑ hydrolizy, zarówno cząsteczkowej (na przykład rozkłada ↑ karbid do wodorotlenku wapnia i acetylenu (↑ etyn)), jak i elektrolitycznej. W nie wszystkich reakcjach pełni również rolę ↑ katalizatora, na przykład w reakcji metalicznego magnezu z jodem. W. należy do rozpuszczalników amfiprotycznych, tj. mogących występować w reakcjach zarówno jako donor, jak i akceptor protonu. W trakcie rozpuszczania substancji skutkuje ↑ dysocjację ↑ elektrolitów i ↑ hydratację znajdujących się w roztworze jonów i cząsteczek. Laboratoryjną sposobem syntezy w. jest reakcja wodoru z tlenem; w. jest także wytworem wszystkich ↑ reakcji zobojętniania. Przemysł nie prowadzi zamierzonej syntezy w., a jedynie pozyskuje ją ze źródeł naturalnych i oczyszcza (↑ demineralizacja wody). Do celów przemysłowych i spożywczych pasuje zazwyczaj w. o sporym stopniu czystości i zawierająca niewielkie domieszki elektrolitów, wskutek tego wody naturalne poddaje się uzdatnianiu (↑ uzdatnianie wody). Na ziemskie zasoby w. składają się morza i oceany (↑ woda morska), rzeki i jeziora, ↑ wody gruntowe i podziemne, lód tworzący lodowce i czapy polarne i ↑ para wodna zawarta w atmosferze (między innymi chmury). Znaczna liczba wody jest również zmagazynowana w skałach w formie różnych hydratów. Woda prawdopodobnie występuje dość powszechnie w Kosmosie, czy to jako składnik skał, czy w formie swobodnej (przypuszcza się, iż słonymi, zamarzniętymi na powierzchni oceanami pokryte są księżyce Jowisza, Callisto i Europa). Z uwagi na niezbędność w. dla życia na naszej planecie i szczupłość dostępnych źródeł w. słodkiej, ochrona ziemskich zasobów wodnych jest niezmiernie istotna. Zasobom na różne metody zagrażają pewne aspekty działalności człowieka: emisja ścieków przemysłowych i komunalnych, skażenie wód gruntowych i powierzchniowych nawozami sztucznymi i innymi substancjami, katastrofy tankowców i platform wiertniczych i tym podobne (↑ zanieczyszczenia wód naturalnych). Zjawiska te muszą podlegać ścisłej kontroli, a likwidacja ich negatywnych skutków powinna być szybka i skuteczna - dla zachowania równowagi ekologicznej na Ziemi. Zobacz woda ciężka

Definicja WIATR SŁONECZNY:

Co to jest korpuskularne rozchodzące się z prędkością 500 km·s-1 i wysyłane w okolicy promieniowania elektromagnetycznego poprzez Słońce; złożona jest gł. z protonów i elektronów (średnio w 1 cm3 znajduje się woda co znaczy.

Definicja WODA BARYTOWA:

Co to jest wodny wodorotlenku Ba(OH)2 wykorzystywany w chemii analitycznej do wykrywania dwutlenku węgla (↑ tlenek węgla(IV)) dzięki zachodzącej reakcji: Ba(OH)2 + CO2 BaCO3↓ + H2O. Węglan baru jest trudno rozp woda krzyżówka.

Definicja WĘGLOWODORY NIENASYCONE:

Co to jest których cząsteczki zawierają wiązania wielokrotne węgiel-węgiel (podwójne albo potrójne lub i jedne, i drugie). Węglowodory nienasycone z jednym wiązaniem podwójnym to ↑ alkeny (CnH2n); z jednym woda co to jest.

Definicja WODA BROMOWA:

Co to jest 5% roztwór bromu w wodzie (roztwór nasycony - 3,55g Br2/100g w t = 20°C), mający właściwości utleniające i bakteriobójcze: Br2 + H2O ⇆ HBr + HBrO. Światło skutkuje rozkład powstałego kwasu bromowego woda słownik.

Czym jest WODA znaczenie w Definicje chemia W .