Definicja Diugoń (Dugong dugon)

Definicja z ang. Dugong (Dugong dugon), z niem. Dugong (Dugong dugon).

Co to znaczy DIUGOŃ (DUGONG DUGON): Diugoń (Dugong dugon) - jedyny przedstawiciel rodziny diugoni. Długość ciała do 3 m, ciężar do 170 kg. Ciało krępe, masywne, pysk tępo skończony, w przedniej części żuchwy i szczęki górnej tarcze rogowe, wykorzystywane do rozcierania roślin. Żywi się trawą morską. Górna warga ruchliwa, silnie rozwinięta, porośnięta krótką szczeciną, oczy małe, brak małżowin usznych. Tułów walcowaty, zwężający się ku tyłowi, kończyny przednie w kształcie płetw, z zaznaczonymi pięcioma palcami, kończyny tylne zredukowane. Na płetwach piersiowych brak kopytek, które występują u manatów. Płetwa ogonowa u diugonia rozwidlona i wcięta, ustawiona w płaszczyźnie poziomej. Nie ma płetwy grzbietowej. Zamieszkuje wody przybrzeżne tropikalnej strefy Oceanu Indyjskiego i Spokojnego. Populacja ok. 10 tys. osobników zamieszkuje region Ogromnej Rafy Koralowej i wody przybrzeżne Nowej Gwinei. Uważane jest, iż przed 1970 rokiem spora populacja diugoni zamieszkiwała wody u wybrzezy Mozambiku i Kenii. Samica diugonia dojrzewa płciowo pomiędzy 8-18 rokiem życia. Po trwającej ok. roku ciąży wydaje na świat, pod wodą, przeważnie jedno młode. Matka natychmiast po porodzie transportuje młode na powierzchnię, by mogło po raz pierwszy nabrać powietrza. Niemowlę diugonia ma ok. 90 cm długości. W okresie karmienia, kiedy mały diugoń jeszcze nie umie pływać, samica kładzie się na wznak i przytrzymuje go przednimi kończynami na piersiach. Matki karmią młode około dwóch lat.Treść hasła pochodzi z Wikipedii

Czym jest Diugoń (Dugong dugon znaczenie w Słownik biologia D .