Definicja ARTROPATIA

Co to znaczy ARTROPATIA: zniszczenie stawu, zarówno jego części chrzestnych, kostnych jak i łącznotkankowych (więzadła, torebka stawowa, ścięgna) w rezultacie długookresowych zaburzeń mechaniki stawu (dolegliwość zwyrodnieniowa) albo przewlekłych mechanizmów zapalnych bakteryjnych - artropatia poinfekcyjna albo niebakteryjnych. W leczeniu fundamentem jest leczenie dolegliwości podstawowej, farmakoterapia bólu, a dodatkowo w zależności od stopnia uszkodzenia stawu adekwatnie prowadzona rehabilitacja ruchowa, fizykoterapia i w najcięższych zmianach, opornych na inne sposoby leczenie operacyjne: artrodeza albo wszczepienie protezy stawu (endoprotezoplastyka) uzupełnione rehabilitacją. Artropatia dnawa jest rezultatem wytrącania się kryształów moczanu sodowego w torebkach stawowych, co przyczynia się do pobudzenia reakcji wytwórczych z powstawaniem ziarniaków. Liczne ziarniniaki łączą się w większe twory, otoczone wspólną włóknistą torebką tworząc guzki dnawe. Guzki te są natomiast powodem powstawania reakcji zapalnej w błonie maziowej i płynie stawowym i stopniowego niszczenia chrząstek stawowych wspólnie z podchrzęstną warstwą kości. W następstwie tych zmian stawy ulegają zniszczeniu, zniekształceniu i usztywnieniu, co skutkuje trwałe i bolące kalectwo. Opisane zmiany umiejscawiają się przeważnie w stawie śród stopnopalcowym palucha (dna, podagra). Artropatia łuszczycowa - jest następstwem zapalenia stawów towarzyszącego łuszczycy. Przebiegi symptomy są identyczne jak w reumatoidalnym zapaleniu stawów, prowadzą po pewnym czasie do zniszczenia anatomicznego i czynnościowego stawu. Występuje w kilkupostaciach: jako symetryczna poliartropatia (dotyczy wielu stawów), zapalenie stawów kręgosłupa
i krzyżowo-biodrowych i niesymetryczna izolowana artropatia. Artropatia Charcota (neurogenna, neuropatyczna) jest spowodowana zaburzoną percepcją bólu albo osłabioną zdolnością odczuwania pozycji ciała, prawdopodobny jest także negatywny wpływ zaburzeń troficzych (tkanki pozbawione wpływu impulsów nerwowych wykazują zmiany zanikowe). Wpływa to niekorzystnie na poprawne odruchy obronne stawu powodując częste drobne ich uszkodzenia, czego rezultatem jest zespół zmian degeneracyjnych kości i stawów. Początkowo symptomy sugerują zaostrzenie dolegliwości zwyrodnieniowej stawów (stawy Charcota - ból, wysięk w stawie, niestabilność z możliwym zwichnięciem stawu). Początkowo może przebiegać wolno i bezobjawowo, potem następuje gwałtowne pogorszenie kierujące do całkowitego zniszczenia stawów pośrodku kilku miesięcy. Ból nasila się z rozwojem dolegliwości, powiązanym ze zniekształceniem stawu w rezultacie obrzęku, przerostu kostnego i masywnego wysięku w stawie. Występujące złamania wywołują w okresie ruchu słyszalne trzeszczenie w stawie. Przeważnie zajęty jest staw kolanowy, biodrowy a w cukrzycy stawy stopy. Rozwój dolegliwości jest znacząco szybszy niż dolegliwości zwyrodnieniowej stawów (całko-wite zniszczenie stawu pośrodku kilku miesięcy). Zmiany przeważnie dotyczą stawu kolanowego. Artropatia Charcota występuje w późnym okresie cukrzycy, kiły trzeciorzędowej z zajęciem ośrodkowego układu nerwowego (wiąd rdzenia), zespole Arnolda-Chiariego, rozszczepię kręgosłupa z przepukliną oponowo-rdzeniową, trądzie, guzach i uszkodzeniach rdzenia kręgowego i nerwów obwodowych, zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa z uciskiem korzeni nerwowych, skrobiawicy i innych. Leczenie ogranicza się do wczesnego unieruchamiania stawów po złamaniach, a również zabezpieczenia ortopedycznego. Ar-tropatia hemofilowa - pojawia się w rezultacie niszczenia stawów, przeważnie kolanowych w konsekwencji powtarzających się samoistnych krwawień. Do zniszczeń przyczynia