Definicja BETAMETAZON

Co to znaczy Betametazon: syntetyczny glikokortykosteroid (pochodna prednizolonu - hormonu kory nadnerczy) o mocnym działaniu przeciw zapalnym. Ma słabe właściwości mineralokor-tykotropowe, nie zatrzymuje więc sodu ani wody w organizmie, tylko nieznacznie wpływa na przyrost wydalania potasu. Stosowany w celu hamowania reakcji zapalnej w ciężkich stanach alergicznych (krótkotrwale), chorobach autoimmunologicznych (przewlekle), niewydolności kory nadnerczy i chorobie zwyrodnieniowej stawów i tkanek okołostawowych w iniekcjach miejscowych. Z reguły stosuje się go w krótkotrwałej terapii, istnieją chociaż preparaty o przedłużonym działaniu. Może być podawany doustnie, dożylnie albo miejscowo, w iniekcjach do zmienionych chorobowo tkanek (na przykład do stawu). Może powodować sporo objawów niepożądanych, raczej owrzodzenia przewodu pokarmowego, zanik kory nadnerczy, przyspiesza rozpad białek, hamuje wytwarzanie przeciwciał zwiększając zagrożenie zakażeniami