Definicja ELEKTROENCEFALOGRAFIA

Co to znaczy Elektroencefalografia: ; zapis napięcia i częstotliwości czynności bioelektrycznej mózgu (elektroencefalogram). Pozwala na wykrycie elektrycznych zmian w mózgu towarzyszących padaczce, zaburzeniom snu i uszkodzeniom metabolicznym albo anatomicznym. W zapisie poszukuje się asymetrii pomiędzy dwiema półkulami, nadmiernego zwolnienia i nieprawidłowego kształtu fal. Gdy analizę uzyskanych danych przeprowadza się z wykorzystaniem komputera można oceniać reakcję mózgu na bodźce wzrokowe, słuchowe bądź czuciowe - aktywują one odpowiednie drogi neuroanatomiczne wyzwalając elektryczną odpowiedź kory mózgowej (potencjały spowodowane). Potencjały te są szczególnie użyteczne do wykrywania zmian w chorobach clemielinizacyjnych (na przykład stwardnienie rozsiane) i badaniu układu czuciowego u dzieci. W padaczce mózg wysyła niepoprawne fale o charakterystycznym obrazie. W najwyższym stopniu regularne, poprawne zmiany potencjału elektrycznego, zwane falami alfa, pochodzą raczej z ośrodków wzrokowych w płacie potylicznym, wysyłane są w stanie całkowitego spoczynku, przy zamkniętych oczach