Co to znaczy MARTWICA:
suma zmian morfologicznych charakteryzujących nagle obumarłą komórkę albo ich zespół (również narząd) w organizmie żywym. Jedną z przyczyn może być pomniejszenie zaopatrzenia tkanek w krew poprzez tętnice (na przykład zator tętniczy) albo zaburzenie odpływu żylnego. W pierwszym przypadku do M. dochodzi bardzo błyskawicznie, z kolei w drugim znacząco wolniej (może się dokonywać pośrodku kilku lat). M. rozsiana występuje w wielu miejscach, a wywołana jest zaczopowaniem wielu drobnych odżywczych naczyń krwionośnych poprzez czopy bakteryjne. Martwica Balsera - jest specyficzną odmianą zmian M. wywołaną wydostawaniem się soku trzustkowego zawierającego enzymy trawienne z narządu do tkanki tłuszczowej. Pojawia się w następstwie urazu trzustki i zmian chorobowych powodujących jej ostre zapalenie. Uczynniona na miejscu zmian lipaza rozkłada tłuszcz na glicerol i kwasy tłuszczowe, które z solami wapnia, sodu i potasu tworzą mydła. Nierozpuszczalne w wodzie mydła wapniowe osadzają się w formie kredowo-szarych ognisk w licznych, przeważnie wewnątrz-brzusznych narządach. Symptom ten towarzyszy innym, przeważnie bardzo dramatycznym objawom ostrego zapalenia trzustki. Martwica brodawek nerkowych - spowodowana ich niedokrwieniem skutkuje oddzielenie się martwiczych tkanek brodawek, co może utrudniać odpływ moczu i powodować wodonercze. Dla jej wywołania niedokrwienie jest związane z zakażeniem bakteryjnym. Może być powikłaniem cukrzycy, odmiedniczkowego zapalenia nerek i pojawiać się u osób nadużywających fenacetyny. Dolegliwość może przebiegać ostro (u chorych z wodonerczem albo cukrzycą, w bezpośrednim związku z zakażeniem) z bólami w rejonie lędźwiowej, a nawet kolką nerkową. Leczenie bazuje na kontroli dolegliwości podstawowej, ale rokowanie jest zawsze niepewne. Martwica głwy - kości udowej jest powikłaniem nie wszystkich urazów powodujących uszkodzenie naczyń krwionośnych zaopatrujących głowę kości udowej w krew (zwichnięcie biodra, złamanie szyjki kości udowej), a również nie wszystkich działań lekarskich, w szczególności w leczeniu wrodzonej dysplazji biodra u dzieci (forsowne ustawienie stawu biodrowego na przykład powszechnie użytkowana dawniej pozycja żabki, uszkodzenie tętnicy w trakcie zabiegu operacyjnego). Inną powodem może być wykorzystywanie leków sterydowych w sposób przewlekły (w toczniu układowym, reumatoidalnym zapaleniu stawów, po przeszczepie nerek, w astmie), nadużywanie alkoholu, anemia sierpowata, dolegliwości rozrostowe układu krwiotwórczego, zaburzenia krzepnięcia, przewlekłe zapalenie trzustki, dolegliwość kesonowa i napromieniowanie (aseptyczna M. głowy kości udowej u dorosłych). M. skutkuje ból w pachwinie, biodrze i pośladku, nasilający się przy ruchach i obciążaniu kończyny i bólowe ograniczenie zakresu ruchów w stawie biodrowym, a w nawiązniu ze etapowo nasilającą się deformacją (spłaszczenie głowy) dochodzi do rozwoju zmian zwyrodnieniowych w niepoprawnie obciążanym stawie (także w nieuszkodzonej pierwotnie panewce). Niekiedy wyczuwalne jest przeskakiwanie. Decydujące jest badanie radiologiczne ewentualnie rezonans magnetyczny. U dorosłych leczeniem z wyboru jest regularnie endoprotezoplasyka stawu z kolei u dzieci z zaawansowanymi zmianami niezbędne jest wykonywanie skomplikowanych zabiegów operacyjnych mających zmienić warunki anatomiczne i odtworzyć staw (różnego rodzaju osteotomie miednicy). Martwice kostne - dotyczyć mogą również innych kości i są przeważnie rezultatem urazów niszczących ich ukrwienie. Istnieją także postaci samoistne, pojawiające się przeważnie u dzieci i młodzieży, a złożona jest na nie sporo jednostek chorobowych (na przykład dolegliwość Perthes'a -głowa kości udowej, Haglunda - kość piętowa). Powody ich powstawania nie są poznane, aczkolwiek wspólną właściwością jest upośledzenie ukrwienia tych kości kierujące do zaburzeń odżywczych. Zmiany te mogą być uwarunkowane wadami wrodzonymi albo anomaliami rozwojowymi, rozkojarzeniem hormonalnym albo nerwowym, niedoborami witaminowymi, wielokrotnymi mikrourazami, zatorem naczyń i innymi. Jałowe martwice kości to zmiany degeneracene w tkance kostnej, wywołane zaburzeniami ukrwienia, które mogą wystąpić w konsekwencji nagłego, rozległego urazu na przykład złamania albo są wywołane przewlekłym przeciążeniem, intensywnym uprawianiem sportu i tym podobne Nasady kości są odżywiane raczej przy udziale naczyń krwionośnych przebiegających poprzez więzadła i torebkę stawową. Przerwanie tych naczyń doprowadza do niedokrwienia kości, nie mniej jednak zależnie od rozległości urazu stopień anemizacji może być różny. Zaburzenia ukrwienia mogą się kompletnie wyrównywać albo wywołać jałową martwicę części, bądź całych nasad kości długich albo całych kości. Symptomy jałowej martwicy kości małych występują już po około 3-5 tyg., lecz nekroza głowy kości udowej pojawia się po 2,3 latach od urazu na przykład po złamaniu szyjki kości udowej. Symptomy martwicy niedokrwiennej zależą oczywiście od tego, jaka kość ulega martwicy, lecz z reguły chorzy skarżą się na bóle, osłabienie siły mięśniowej, ograniczenie ruchomości. Badaniem potwierdzającym rozpoznanie jest zdjęcie rtg. Leczenie prowadzone jest kompleksowo, w razie jałowej martwicy z przeciążenia, bazuje na ograniczaniu wysiłku fizycznego, fizykoterapii, terapii polem magnetycznym, ultradźwiękami, stosowaniem gorsetu ortopedycznego (w razie jałowej martwicy kręgosłupa). Jałowa martwica głowy kości udowej jest wskazaniem do endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Martwice jałowe szeregu kości mają ustalenia od badacza, który je po raz pierwszy opisał. Wyróżniamy, zatem martwicę jałową: kłykcia przyśrodkowego piszczeli (Ch. Blo-unta), guza piętowego (Ch. Haglunda) , kości łódkowatej stopy (Ch. Kohlera I), głowy II kości śródstopia (Ch. Kohlera II), kości księżycowatej (Ch. Kienbocka), guzowatości piszczeli (Ch. Osgooda Schiatterà), głowy kości udowej (Ch. Perthes'a), trzonów kręgosłupa (Ch. Scheuermanna). Martwica kory nerek - jest powikłaniem patologicznej ciąży, ostrych zakażeń, odwodnienia i innych ciężkich chorób prowadzących najprawdopodobniej do rozległego skurczu tętniczek wewnątrznerkowych z ostrym niedokrwieniem. Symptomem jest narastająca niewydolność nerek. Rokowanie jest niepomyślne, a jedynym ratunkiem może być dializa i przeszczep nerek. Martwica popromienna, poradiacyjna(radionekroza) - zmiany martwicze tkanek napromieniowanych w czasie radioterapii albo przypadkowego narażenia na promieniowanie jonizujące. Radioterapia w procesie penetracji skóry skutkuje nieuniknione uszkodzenia zarówno komórek nowotworowych, jak i normalnych zdrowych komórek organizmu. Podobnie, jak w razie poparzeń słonecznych przy nadmiernej ekspozycji na działanie promieni słońca, jednym z efektów ubocznych radioterapii jest wywołanie zapalnych stanów skóry, mogą one jednak być łagodzone dzięki różnego typu preparatów białkowych. Jakkolwiek dodatkowo pacjenci cierpią również regularnie na skutek nudności, wymiotów, anoreksji, puchnięcia kończyn, limfocytopenii (spadku ilości białych ciałek krwi), owrzodzenia błony śluzowej j. ustnej i przełyku, a również uszkodzenia szpiku kostnego i zapalenia płuc. W skutku takich objawów, pacjent musi nie tylko walczyć z nowotworem, lecz również jednocześnie z ubocznymi skutkami napromieniowania. Wprowadza się w radioterapii pewne usprawnienia, aby zmniejszyć potrzebną dla skutecznej terapii liczba promieniowania. Stosuje się środki intensyfikujące działanie promieniowania radioaktywnego i środki zwiększające dotlenienie, mające na celu powiększenie intensywności oddziaływania promieniowania na komórki nowotworowe, przy wykorzystaniu niższych całkowitych dawek napromieniowania. Pomimo jednak wprowadzenia tych wszystkich innowacji, radioterapia nadal oddziałuje destruktywnie zarówno na zdrowe, jak i zmienione nowotworowo komórki. Martwica rozpływna - jest określeniem opisującym obumarcie tkanek w żywym ustroju z ich szybkim upłynnieniem poprzez enzymy uwolnione z uszkodzonych komórek i bakterii pojawiających się z czasem w ognisku M. Martwica skrzepowa to rodzaj zmian prowadzących do zatarcia struktur komórkowych, a tkanka martwa ma powiększoną konsystencję w relacji do żywego otoczenia. Warunkiem jej stworzenie jest brak albo nie uczynnienie enzymów trawiących (rozpuszczających) komórki. Odpowiednikiem jest zawał serca, śledziony i nerki
- Definicja MIĘŚNIAK:
- Co to jest wywodzący się z tkanki mięśniowej gładkiej. Powstaje przeważnie w trzonie macicy kobiet w wieku 30-40 lat (u ok. 40%). Tylko u nie wszystkich kobiet daje symptomy kliniczne. Osiąga niekiedy spore martwica co znaczy.
- Definicja MATRYCA:
- Co to jest wzorzec dla syntezy innej makrocząsteczki, stanowi ją kod genetyczny z czterema wieloma nukleotydami. Czynność matrycowa jest wieloetapowa: replikacja DNA, transkrypcja DNA na RNA i translacja RNA na martwica krzyżówka.
- Definicja METARODOPSYNA:
- Co to jest związek powstały po aktywizacji barwnika komórek światłoczułych siatkówki oka - rodopsyny, powodujący stworzenie pobudzenia elektrycznego martwica co to jest.
- Definicja MENINGOKOKI:
- Co to jest opon mózgowo-rdzeniowych (Neisseria meningitidis). Rodzaj bakterii kulistych układających się w charakterystyczne pary, regularnie we wspólnej otoczce. Są regularnie komensalem w jamie nosowo martwica słownik.
Czym jest MARTWICA znaczenie w Słownik chemiczny M .