Definicja MYŚLENIE

Co to znaczy MYŚLENIE: aktywność zmierzająca do poznania cech obiektów i związków zachodzących pomiędzy nimi, odbywająca się przez operowanie pojęciami. To jest szeroki zakres czynności umysłowych, od skomplikowanego procesu twórczego do na przykład wyboru potrawy na śniadanie mający rozwiązać problemy. Brak jednoznacznej definicji M., regularnie określanej mianem świadomości. Różne są jego typy i różne mechanizmy fizjologiczne i psychiczne leżące u jego podłoża. Umiejętność do racjonalnego M. jest regularnie uważana za niezwykły atrybut człowieka, chociaż na przykład szympansy są w stanie przeprowadzić fundamentalne mechanizmy myślowe. Dowodem złożoności i różnorodności pojęć w tej dziedzinie jest fakt, iż dla każdej recenzji wyrażonej poprzez ogromnych myślicieli różnych epok (Platon, Einstein, Freud i tym podobne) można znaleźć inną, przeciwstawną tezę. Zajmowali się oni zaawansowaną metodą twórczego myślenia, kierującą do powstawania ogromnych odkryć naukowych albo dzieł sztuki. Celem jednego z wielu rodzajów mechanizmów myślowych jest rozwiązywanie problemów abstrakcyjnych, opierające na połączeniu w logiczną całość kilku zaobserwowanych faktów. Edukacja dzieli mechanizm rozwiązywania problemów na 3 etapy: stadium wstępne (spostrzeżenie problemu, decyzja o próbie jego rozwiązania albo jego zaniechaniu i wreszcie sprecyzowanie go), stadium poszukiwawcze opierające na analizie aspektów spraw, poszukiwaniu rozwiązań (formułowanie pomysłów) i stadium końcowe, gdzie dochodzi do weryfikacji planów. Taki model dotyczy w pierwszej kolejności analitycznego M. naukowego. Następny rodzaj M. jest związany z podejmowaniem decyzji, opierający na przewidywaniu wyników działań własnych i innych ludzi. Rozwiązań można poszukiwać drogą mozolnej analizy, jak także nagłego olśnienia. Istotnym narzędziem w procesie M. są definicje. Definicje używane przy udziale języka w myśleniu pozostają w pewnej stosunku do wrażeń zmysłowych na przykład definicja kwiatu; człowiek tworzy jego percepcję opierając się na swojego doświadczenia takiego obiektu, który kiedyś, poprzez kogoś został nazwany kwiatem. Definicja takie zostaje uogólnione i wszystkie obiekty o podobnych cechach (na przykład zielona łodyga i kolorowe płatki) zostaje rozpoznane jako kwiat. Taki mechanizm formowania pamięci zachodzi u dzieci, uczących się klasyfikowania doznanych wrażeń psychicznych i zmysłowych. Przy konfrontacji z kompletnie nową sytuacją czy obiektem może zajść potrzeba przywołania kilku pojęć i połączenia ich w celu powstania satysfakcjonującego wyjaśnienia cyklu obserwacji czy faktów. Nie zawsze jednak mechanizm takiego żmudnego dochodzenia do celu jest skuteczny, stąd rola uczuć i intuicji w procesach M. Istotnym elementem nie wszystkich mechanizmów M. jest nagły skok wyobraźni a więc olśnienie, kiedy rozwiązanie pojawia się już na wstępnym etapie po rozpoznaniu problemu. Mechanizmy te zachodzą regularnie z wyjątkiem woli. Zaburzenia myślenia mogą dotyczyć przebiegu myślenia (tak zwany formalne) i treści myślenia. Zaburzenia toku myślenia polegają na jego przyspieszeniu bądź spowolnieniu. Przyśpieszenie myślenia może przybierać postać gonitwy myśli, zahamowanie na ogólnym spowolnieniu albo przerwach w toku myślenia tak zwany ucieczka myśli. U podstaw zaburzeń mechanizmów poznawczych występują zaburzenia w sferze emocjonalno-motywacyjnej, zaburzenia postrzegania, zaburzenia przytomności. Przewarzająca część Z.M. występuje w schizofrenii na przykład myślenie rozkojarzone, opierające na upośledzeniu albo utracie ciągłości skojarzeń i pojawianiu się nowych skojarzeń dźwiękowych albo emocjonalnych. Może prowadzić do wypowiadania poprzez chorego kompletnie niezrozumiałych sentencji