Definicja OTOSKLEROZA

Co to znaczy Otoskleroza: przewlekła, postępująca dolegliwość błędnika kostnego dotycząca kosteczek słuchowych. Jest najczęstszą powodem straty słuchu typu przewodzeniowego. Zmiany występują zazwyczaj u dorosłych, obustronnie, z prawidłowym obrazem błony bębenkowej. Charakterystycznymi są zmiany w strukturze kostnej o cechach ognisk kości niedojrzałej z licznymi kanałami naczyń. Następstwem tego procesu jest usztywnienie podstawy strzemiączka, co skutkuje utratę słuchu przewodzeniowego. Ogniska O. występujące w rejonie ślimaka prowadzą do upośledzenia słuchu typu odbiorczego. O. rzadko doprowadza do całkowitej głuchoty. Tendencja do O. występuje rodzinnie u kobiet pomiędzy 20 a 30r.ż. Niekorzystnie na postęp dolegliwości wpływa ciąża. Dolegliwość charakteryzuje się postępującą głuchotą i szumami w uszach i nasila się pomiędzy 40 a 50r.ż. Może ulegać okresowej remisji. Charakterystycznym dla O. jest sposobność lepszego słyszenia w hałasie i towarzyszące szumy w uszach o różnym nasileniu. Badanie słuchu wykazuje zaburzenia przewodzenia. Fundamentalny leczeniem jest leczenie chirurgiczne albo wykorzystywanie aparatów słuchowych