Definicja ROGOWACENIE

Co to znaczy ROGOWACENIE: keratynizacja; mechanizm tworznia się keratyny z równoczesnym obumieraniem komórek naskórka, kierujący w uwarunkowaniach poprawnych do stworzenia pewnego rodzaju ochronnej powłoki dla skóry. Regularnie spotyka za-burzenia tego procesu o różnym nasileniu. Ogniska rogowacenia nadmiernego (hiperkeratozy) w miejscu powtarzanych urazów noszą nazwę modzeli i są reakcją przystosowawczą skóry. Każdy, w mniejszym albo większym stopniu, jest ofiarą R. przymieszkowego. To jest mechanizm, gdzie fizjologicznie złuszczające się komórki warstwy rogowej naskórka, zbudowane z keratyny, zamiast być eliminowane ze skóry w procesie złuszczania fizjologicznego (mycie, ocieranie), zostają upakowane w mieszki włosowe i zapychają tym samym ujścia gruczołów łojowych. Czopy keratyno-we utleniają się na powierzchni skóry i powstają w ujściach mieszków włosowych czarne punkty tak zwany zaskórniki. Zamykają one - jak korek - mieszki włosowe, poprzez co wytwarzany łój rozpycha mieszek i sprzyja postępowi zakażenia bakterią beztlenową - Propionibacterium acnes. Stąd już krok do tworzenia się zmian grudkowych i krostkowych na skórze trądzik. W nie wszystkich sytuacjach liczne, małe, ostro zakończone grudki występują raczej na bocznych powierzchniach ramion i ud i w obrębie pośladków. Zmiany skórne nasilają się w chłodnej porze roku. Powód tej dermatozy jest nieznana, lecz w części przypadków jest ona dziedziczna. Stanowi raczej defekt kosmetyczny, a leczenie jest trudne i regularnie nie daje zadowalających wyników. Rogowacenie słoneczne (starcze) to przylegające ściśle do skóry nawarstwienia hiperkeratotyczne (nadmiernie zrogowaciałe), regularnie na podłożu skóry uszkodzonej działaniem promieni słonecznych albo skóry starczej, umiejscowione raczej na twarzy i w innych okolicach odsłoniętych. Faktorem wywołującym jest przewlekłe naświetlenie promieniami słonecznymi. Występuje pod postacią żółtawobrunatnych, nierównych nawarstwień rogowych, mających suchą nierówną powierzchnię. Leżą one w poziomie skóry otaczającej albo są tylko nieznacznie wyniosłe tak, iż są lepiej wyczuwalne dotykiem aniżeli widoczne. Po usunięciu mas rogowych ulega odsłonięciu lekko krwawiąca, obnażona powierzchnia. Zmiany są regularnie liczne i rozsiane na czole, w rejonie skroniowej, w skórze głowy u osób łysych, na małżowinach usznych, rzadziej na grzbietach rąk, przedramionach i podudziach. Moment trwania jest wieloletni. Rogowacenie może być punktem wyjścia raków kolczystokomórkowych albo podstawnokomórkowych (na postęp nowotworu wskazuje: zwiększenie się wykwitu, naciek zapalny i skłonność do powstawania nadżerek albo powierzchniowego rozpadu i niewielkiego krwawienia, nawet przy lekkim zadrapaniu). Specjalną odmianę rogowacenia starczego stanowi róg skórny. To jest twór rogowaty rozmaitego kształtu, o nieznacznie nacieczonej podstawie. Jest wyodrębniony z tego powodu, iż może występować także u dzieci, lecz nie jest u nich stanem przedrakowym. U osób starszych w 10-20% przypadków z rogów skórnych rozwijają się nowotwory kolczysto-komórkowe. Rogi skórne powinny być usuwane chirurgicznie i badane histopatologicznie. W przypadku stwierdzenia utkania nowotworowego zabieg chirurgiczny należy poszerzyć, wykorzystać głębokie zamrażanie albo laseroterapię.
Patrz także, zioła ROGOWACENIE:Jeżyna Fałdowana