Definicja BAR

Co to znaczy bar: znak Ba, (z łaciny Barium), pierwiastek chem., metal, Z = 56, m.at. 137,327u, ekipa ↑ berylowców. Odkryty poprzez K.W. Scheelego w 1774, czysty metal dostał H. Davy w 1808 r. W przyrodzie występuje w formie minerałów: barytu i witerytu; zawartość w skorupie ziemskiej: 4·10-2% mas. B. jest miękki i ciągliwy, barwy srebrzystobiałej. Konfiguracja elektronów walencyjnych atomów baru: 6s2; w związkach występuje na II stopniu utlenienia; t.t. 725°C, t.w. 1800°C, gęstość 3,62 g·cm-3. B. barwi płomień na zielono. Jest czynny chem.; na powietrzu utlenia się (czernieje); lity metal ogrzany spala się szkarłatnym płomieniem do tlenku BaO i nadtlenku BaO2, rozdrobniony zapala się samorzutnie i tworzy dodatkowo azotek baru Ba3N2. Reaguje także z fluorowcami, węglem, fosforem i wodorem. Rozkłada wodę ; roztwarza się w kwasach (niezależnie od kwasu siarkowego(VI); pasywuje się nierozp. siarczanem(VI) baru BaSO4) i alkoholach, wypierając z nich wodór. Metal, tlenek i wodorotlenek mają mocne właściwości zasadowe. Metaliczny b. ma wykorzystanie jako ↑ getter i składnik stopów (na przykład użytkowanych do produkcji świec samochodowych), zaś związki stosuje się do produkcji farb, w garbarstwie (odwłosianie skór), medycynie (BaSO4 - jako środek kontrastowy przy prześwietleniach przewodu pokarmowego). Lotne sole baru (azotan(V), chloran(V)) znalazły wykorzystanie w pirotechnice. Metaliczny b. otrzymuje się poprzez redukcję jego tlenku BaO dzięki glinu w próżni, w temp. około 1200°C. Związki baru rozp. w wodzie (chlorek, azotan(V)) i kwasach (węglan) są silnie trujące (dawka śmiertelna dla człowieka wynosi poniżej 1g); związki nierozp. są nietoksyczne (BaSO4)

Czym jest BAR znaczenie w Definicje chemia B .