Definicja DYSPROZ

Co to znaczy dysproz: znak Dy, (z łaciny Dysprosium), pierwiastek chem., metal, Z = 66, m.at. 162,5u, ekipa ↑ lantanowców. Odkryty w 1886 r. poprzez P.E. Lecoq de Boisbaudrana; czysty metal otrzymano w 1953 r. W przyrodzie występuje w minerałach, takich jak: ↑ monacyt, ↑ gadolinit, euksenit i ksenotym; zawartość w skorupie ziemskiej: 4,5·10-4% mas. D. jest srebrzystoszary, miękki i plastyczny; t.t. 1410°C, t.w. 2600°C, gęstość 8,56g·cm-3. Konfiguracja elektronów walencyjnych atomów dysprozu 4f106s2; w związkach występuje na II, III (najtrwalszy), IV stopniu utlenienia (jon Dy3+ w roztworach wodnych ma barwę żółtą). D. jest czynny chemicznie; na powietrzu utlenia się do tlenku Dy2O3; reaguje z fluorowcami, azotem, węglem i siarką; rozkłada wodę ; roztwarza się w kwasach wypierając z nich wodór. Metal, tlenek i wodorotlenek mają właściwości zasadowe. D. i jego związki stosuje się do budowy prętów sterujących w reaktorach jądrowych; tlenek d. jest katalizatorem syntez chem. i służy do odbarwiania szkła

Czym jest DYSPROZ znaczenie w Definicje chemia D .