Definicja ETEN

Co to znaczy eten: etylen C2H4, pierwszy człon ↑ szeregu homologicznego ↑ alkenów. To jest bezb. gaz (tt. -169°C, tw. -104°C) nierozp. w wodzie, z kolei dobrze rozp. w węglowodorach nasyconych. W laboratorium może być otrzymywany poprzez odwodnienie alkoholu etylowego w obecności Al2O3, w wysokiej temp.; poprzez ogrzewanie bromoetanu z alkoholowym roztworem KOH; w reakcji 1,2-dibromoetanu z cynkiem. W przemyśle e. otrzymuje się poprzez ↑ kraking (rozkład termiczny) na przykład benzyny lekkiej. E. jest płaską cząsteczką. Długość wiązania podwójnego C=C wynosi 134 pm, a długość wiązań C-H - 110pm. Kąty między wiązaniami C-C-H i H-C-H są równe po 120°. Atomy węgla w e. (etylenie) mają hybrydyzację sp2. Rotacja atomów węgla (wspólnie z atomami wodoru) wokół osi wiązania C=C jest zahamowana. Wiązanie podwójne C=C w e. złożona jest z wiązania σ, mającego zbliżoną trwałość do wiązania pojedynczego w alkanach (bardzo trudno ulegającego rozerwaniu), i z wiązania π, które ulega rozerwaniu znacząco łatwiej - dzięki czemu łatwo wstępuje w reakcje chem. Reakcje charakterystyczne e. to przyłączanie (addycja) do wiązania podwójnego C=C chloru, bromu, chlorowodoru, bromowodoru, wody, wodoru (w obecności katalizatora Ni albo Pt). E. ulega także łatwo reakcjom utlenienia z wieloma utleniaczami, na przykład H2O2/HCOOH, KMnO4 i tym podobne E. może także w odpowiednich uwarunkowaniach reagować sam ze sobą (polimeryzować). Powstają wówczas długie łańcuchy związku polimeru o nazwie ↑ polietylen, który zawiera tylko wiązania pojedyncze

Czym jest ETEN znaczenie w Definicje chemia E .