Definicja FLUOR

Co to znaczy fluor: znak F, (z łaciny Fluorum), pierwiastek chem., niemetal, Z = 9, m.at. 18,998u, ekipa ↑ fluorowców. Odkryty w 1886 r. poprzez F.F.H. Moissana. W przyrodzie w stanie wolnym nie występuje, główne minerały to: ↑ fluoryt, apatyt i kriolit i w kościach i zębach zwierząt (zawartość: do 0,3% masy); zawartość w skorupie ziemskiej: 0,054% mas. F. jest bezb. gazem (w grubych warstwach zielonożółty), skroplony - jasnożółtą cieczą, posiadającym charakterystyczny, przenikliwy zapach; t.t. -219,62°C, t.w. -188,15°C, gęstość 1,696g·dm-3. Konfiguracja elektronów walencyjnych atomów f. 2s22p5; w związkach występuje na -I stopniu utlenienia. Występuje w formie cząsteczek dwuatomowych. F. jest w najwyższym stopniu elektroujemnym pierwiastkiem i w najwyższym stopniu czynnym niemetalem; reaguje bezpośrednio prawie ze wszystkimi pierwiastkami (niezależnie od helu i neonu; z azotem i tlenem w trakcie wyładowań elektrycznych) dając fluorki; znanych jest kilka fluorków tlenu, z których główne to: OIIF2, OI2F2. Nie wszystkie metale (Fe, Cu, Al, Ni, Zn, Mg) w niższych temp. są odporne na działanie fluoru w konsekwencji pasywacji (aparaturę do pracy z gazowym fluorem wyrabia się z niklu). Rozkłada wybuchowo wodę (następuje mechanizm spalania wody!) dając ↑ fluorowodór i tlen atomowy. Mieszanina zestalonego f. i ciekłego wodoru eksploduje już w temp. -252°C z utworzeniem fluorowodoru; z siarką i fosforem reaguje w temp. -200°C. Wypiera pozostałe fluorowce z ich związków (= 2,87V); f. jest najmocniejszym utleniaczem wśród pierwiastków. F. stosuje się do otrzymywania związków org. (↑ freonów, tworzyw sztucznych - ↑ teflon) i nieorg. (kwas fluorowodorowy, ↑ fluorek siarki(VI)), produkcji metalicznego uranu i rozdzielania jego izotopów i jako paliwo rakietowe (utleniacz). Kwas fluorowodorowy stosuje się do trawienia szkła (↑ trawienie). F. otrzymuje się poprzez elektrolizę ciekłego fluorowodoru (z dodatkiem KHF2) albo stopionych fluorków. Silnie trujący, działa parząco i drażni błony śluzowe układu oddechowego. Niedobór f. w szkliwie zębów wywołuje próchnicę

Definicja FERM:

Co to jest Fermium), pierwiastek chem., metal, Z = 100, m.at. 257,095u, ekipa ↑ aktynowców. Odkryty (z ↑ einsteinem) w pyle, po wybuchu pierwszej amerykańskiej bomby wodorowej w 1952 r. poprzez G.T. Seaborga fluor co znaczy.

Definicja FOSFOR:

Co to jest Phosphorus), pierwiastek chem., niemetal, Z = 15, m.at. 30,9733762u, ekipa ↑ azotowców. Odkryty w 1669 r. poprzez H. Brandta. W przyrodzie występuje w formie minerałów, takich jak: ↑ fosforyt i ↑ fluor krzyżówka.

Definicja FOSFINA:

Co to jest ↑ fosforiaku PH3. 2) Związek org. należący do szeregu PH2R, PHR2 albo PR3 (gdzie R = rodnik alifatyczny albo aromatyczny), analog ↑ amin. Fosfiny to substancje bezb., zazwyczaj o odrażającym zapachu fluor co to jest.

Definicja FLUORESCENCJA:

Co to jest światła (świecenie), zachodząca przy przejściu elektronu z wyższego na niższy poziom energetyczny o tym samym spinie (ΔS = 0). Przejście tj. dozwolone z racji na spin i zachodzi zwykle bardzo fluor słownik.

Czym jest FLUOR znaczenie w Definicje chemia F .