Definicja PROMIENIOTWÓRCZOŚĆ

Co to znaczy promieniotwórczość: radioaktywność - przemiana ↑ jądra atomowego, której towarzyszy emisja promieniowania (gł. promieni α, β i γ; ↑ promienie α, ↑ promienie β, ↑ promienie γ). Wyróżniamy p. naturalną, gdy nietrwałe ↑ izotopy występujące w przyrodzie ulegają samorzutnemu rozpadowi; i p. sztuczną, polegającą na tym, iż trwały albo względnie trwały izotop, pod wpływem ↑ promieniowania korpuskularnego, ulega przemianie w inny, samorzutnie rozpadający się izotop promieniotwórczy. Zdarzenie p. naturalnej odkrył w 1896 r. H. Becquerel (zaczernienie kliszy fotograficznej poprzez promieniowanie wysyłane poprzez sole uranu), a p. sztucznej odkryli w 1934 r. F. Joliot i I. Joliot-Curie (rozpad sztucznie otrzymanego izotopu fosforu: ; τ1/2 = 195s)

Czym jest PROMIENIOTWÓRCZOŚĆ znaczenie w Definicje chemia P .