Co to znaczy promieniotwórczość: radioaktywność - przemiana ↑ jądra atomowego, której towarzyszy emisja promieniowania (gł. promieni α, β i γ; ↑ promienie α, ↑ promienie β, ↑ promienie γ). Wyróżniamy p. naturalną, gdy nietrwałe ↑ izotopy występujące w przyrodzie ulegają samorzutnemu rozpadowi; i p. sztuczną, polegającą na tym, iż trwały albo względnie trwały izotop, pod wpływem ↑ promieniowania korpuskularnego, ulega przemianie w inny, samorzutnie rozpadający się izotop promieniotwórczy. Zdarzenie p. naturalnej odkrył w 1896 r. H. Becquerel (zaczernienie kliszy fotograficznej poprzez promieniowanie wysyłane poprzez sole uranu), a p. sztucznej odkryli w 1934 r. F. Joliot i I. Joliot-Curie (rozpad sztucznie otrzymanego izotopu fosforu: ; τ1/2 = 195s)
- Definicja Pm:
- Co to jest znak ↑ prometu promieniotwórczość.
- Definicja POTENCJAŁ NORMALNY:
- Co to jest ↑ potencjał standardowy elektrody promieniotwórczość.
- Definicja PLEKSIGLAS:
- Co to jest ↑ szkło organiczne promieniotwórczość.
- Definicja PROMIENIOWANIE KORPUSKULARNE:
- Co to jest którego strumień złożona jest z różnego rodzaju cząstek, na przykład elektronów (↑ promienie β), protonów (↑ wiatr słoneczny), jąder atomów helu (↑ promienie α), zazwyczaj mniej przenikliwe od ↑ promieniotwórczość.
Czym jest PROMIENIOTWÓRCZOŚĆ znaczenie w Definicje chemia P .
