Definicja RODNIK

Co to znaczy rodnik: atom albo cząsteczka zawierająca przynajmniej jeden niesparowany elektron, na przykład R. stanowiące zwyczajne cząsteczki chem., a nie wytwór rozpadu innych cząsteczek, nazywa się rodnikami molekularnymi; należą do nich między innymi cząsteczka tlenu i sporo ↑ związków kompleksowych. R. są wysoce reaktywne, gdyż niesparowany układ elektronów jest negatywny energetycznie. Zwyczajnych, wolnych rodników nie można (poza bardzo nielicznymi wyjątkami) wyodrębnić, a ich czasy życia są krótkie, z kolei rodniki molekularne są trwałe, aczkolwiek przeważnie także wysoce reaktywne. Powstawaniu rodników sprzyja wysoka temp., naświetlanie światłem UV i niepolarny rozpuszczalnik. R. są stabilizowane poprzez nieujemny skutek indukcyjny (+ I), dlatego r. trzeciorzędowe są trwalsze niż pierwszorzędowe: (CH3)3C· (CH3)2CH· CH3CH2· CH3·. Nie wszystkie r. są stabilizowane poprzez skutek mezomeryczny (rezonansowy), jak na przykład rodnik allilowy i benzylowy: Powstawanie wolnych rodników jest siłą napędową wielu reakcji łańcuchowych, jak na przykład chlorowania metanu

Czym jest RODNIK znaczenie w Definicje chemia R .