Definicja HEPARYNA

Co to znaczy HEPARYNA: związek chemiczny zbudowany z łańcuchów mukopolisacharydowch o różnorod­nych długościach (niefrakcjonowania). Występu­je w sporych ilościach w komórkach tucznych. H. potęgując działanie antytombiny III hamuje pro­ces krzepnięcia krwi, uniemożliwiając przejście protrombiny w trombinę. Stosuje się ją profilak­tycznie i leczniczo. Heparynę niefrakcjonowaną podaje się dożylnie (po podaniu domięśniowym tworzą się krwiaki), przeważnie w ciągłym wle­wie, w leczeniu chorób zakrzepowych. Lecze­nie należy prowadzić w uwarunkowaniach szpitalnych z uwagi na konieczność stałego monitorowania układu krzepnięcia i interwencji w przypadku pojawie­nia się powikłań w pierwszej kolejności krwotocznych. W profilaktyce dolegliwości zakrzepowo-zatorowej, przeważnie u osób unieruchomionych, ze zła­maniami kończyn dolnych i miednicy, z pora­żeniami albo nowotworami złośliwymi stosuje się preparaty H. frakcjonowanej - drobnocząsteczkowej (wytwarza się je z krótkich łańcuchów H.). To jest standard leczniczy i praktycznie każda oso­ba z poważnymi obrażeniami dolnej części ciała (leczona w oddziałach urazowo-ortopedycznych i poprzez pewien moment poszpitalny) otrzymu­je H. drobnocząsteczkową. Dawkę określa się w zależności od wskazań i w relacji do wagi pacjenta. W razie H. drobnocząsteczkowej relacja działania przeciwzakrzepowego do ry­zyka powikłań krwotocznych jest korzystniejszy
niż H. niefrakcjonowanej. Wykorzystywanie nie wy­maga wykonywania kontrolnych badań labora­toryjnych. Podaje się je podskórnie, przeważnie raz na dzień. Z powikłań główne są krwa­wienia, a w miejscu podania może powodować powstawanie ognisk martwicy skóry i tkanki pod­skórnej