Definicja ASEPTYKA

Co to znaczy Aseptyka: postępowanie mające na celu dążenie do jałowości bakteriologicznej (na przykład pomieszczeń, narzędzi, materiałów opatrunkowych) w celu niedopuszczenia drobnoustrojów do określonego środowiska (na przykład otwartej rany operacyjnej). Bazuje na postępowaniu uniemożliwiającym zakażenie uprzednio wyjałowionych elementów (na przykład narzędzi chirurgicznych, implantów, środków opatrunkowych) i naturalnie jałowych na przykład nie wszystkie części ciała (przewarzająca część ran operacyjnych). Służą temu szczególne, warstwowe opakowania, procedury i zasady postępowania (na przykład na sali operacyjnej). Aseptyka komórkowa - unikanie zakażenia hodowli komórek tkankowych albo bakteryjnych obecnymi w środowisku zewnętrznym drobnoustrojami. Prowadzenie hodowli bakterii w uwarunkowaniach A. umożliwia wyizolowanie szczepów bakterii odpowiedzialnych za zakażenie i ocenę jego reakcji na antybiotyki