Definicja ZIARNINIAK

Co to znaczy ZIARNINIAK: gromadzenie się ognisk tkanki, która złożona jest z różnego rodzaju komórek: makrofagów, limfocytów, komórek plazmatycznych, fibroblastów. W zależności od rodzaju komórek i dolegliwości będącej podłożem zmiany odznacza się szereg rodzajów ziarniniaków kwasochłonny, eozynofilowy, pachwinowy, drożdżakowaty. Ziarniniak kwasochłonny - pojawia się przeważnie w średnim wieku, a zmiany dotyczą płuc i kości. Dolegliwość zlokalizowana jest przeważnie w sklepieniu czaszki. Zmiany mogą występować mnogo, w nielicznych sytuacjach przebieg dolegliwości jest złośliwy. ?mierć nastąpić może także w rezultacie zwłóknienia płuc, ale czasami dochodzi do samoistnego wyleczenia (podobnie w formie przewlekłej). Leczenie: chirurgiczne, kortykosterydy. Ziarniniak pachwinowy - przewlekła dolegliwość występująca w państwach tropikalnych, zaliczana dawniej do chorób wenerycznych. Na narządach płciowych, kroczu i odbycie tworzą się guzki zapalne pokryte wybujałą ziarniną i ropną wydzieliną. Dolegliwość jest przenoszona drogą płciową, także poprzez wspólne ubranie, ręcznik i tym podobne Faktorem etiologicznym jest zakażenie pałeczką Gram-z rodz. Brucellaceae - Donovania granulomatosis. Leczenie: antybiotykoterapia. Ziarniniak Wegenera - rzadko występujące schorzenie, zwykle rozpoczynające się jako ograniczone zapalenie ziaminiakowate błony śluzowej dróg oddechowych, mogące rozprzestrzeniać się do uogólnionego, powodującego martwicę ziarniniakowatego zapalenia naczyń krwionośnych i kłębuszkowego zapalenia nerek. Etiologia dolegliwości jest nieznana i aczkolwiek przebieg przypomina mechanizm infekcyjny nie wykryto żadnego czynnika przyczynowego. Przewlekłe bytowanie gronkowca złocistego na błonie śluzowej nosa ma ważne znaczenie w za-początkowaniu i w nawrotach dolegliwości, podobnie, jak infekcje wirusowe - parvovirus BI9 i hantavirus. Może wystąpić w każdym wieku, nie mniej jednak podwójnie częściej u mężczyzn. W guzach ziarniniakowatych znajduje się komórki układu odpornościowego, nabłonkowe i komórki krwi z uszkodzonych sąsiednich naczyń krwionośnych. Początkowo pacjenci uskarżają się zwykle na uczucie ogólnego osłabienia, bóle stawów, mięśni z towarzyszącą gorączką, potami i stratą masy ciała. Klasyczne symptomy dolegliwości są powiązane z zajęciem górnych i dolnych dróg oddechowych i nerek, jednak w przebiegu dolegliwości może dojść do zajęcia wielu narządów jest to: skóry (raczej kończyn dolnych), gałki ocznej, obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego (niedowłady, porażenia, zaburzenia czucia), stawów, rzadziej przewodu pokarmowego, błon śluzowych (bolące zmiany w jamie ustnej i przetoki śluzowe), czy serca. Najczęstszymi symptomami ze strony górnych dróg oddechowych są krwawienia z nosa i owrzodzenia i zapalenie płuc, krwotok do pęcherzyków płucnych i zmiany guzowate