Definicja ELEKTROUJEMNOŚĆ PIERWIASTKÓW

Co to znaczy elektroujemność pierwiastków: umiejętność atomów pierwiastków do przyciągania elektronów. Ilościowe ustalenie elektroujemności umożliwiają różne skale elektroujemności, na przykład skala Paulinga (↑ skala elektroujemności Paulinga), skala Allreda-Rochowa (↑ skala elektroujemności Allreda-Rochowa). Wartości liczbowe e.p. w takich skalach określają w przybliżeniu umiejętność atomu do przyciągania wspólnej pary elektronowej w trakcie tworzenia wiązania chem. i tym samym pozwalają na ustalenie charakteru tego wiązania jako jonowego albo kowalencyjnego. Im większa różnica e.p. tworzących wiązanie, tym silniejszy charakter jonowy wiązania, a mniejszy kowalencyjny i odwrotnie. Opierając się na obliczeń stwierdzono, iż wiązanie w CsF (połączenie pierwiastka o najwyższej i najniższej elektroujemności) ma charakter jonowy jedynie w 92%. E.p. są wielkościami bezwymiarowymi. Pierwiastki o niskiej elektroujemności, łatwo oddające elektrony i łatwo tworzące kationy, posiadają charakter metaliczny. Pierwiastki o wyższej elektroujemności, trudno oddają własne elektrony, łatwiej przyłączają obce, łatwo tworzą aniony, wykazują charakter niemetaliczny. Najmniej elektroujemne są Cs (P: 0,7; A.-R.: 0,86) i Fr (P: 0,7; A.-R.: 0,86), a w najwyższym stopniu elektroujemny jest F (P: 4,0; A.-R.: 4,10)

Czym jest ELEKTROUJEMNOŚĆ PIERWIASTKÓW znaczenie w Definicje chemia E .