Definicja ELEKTROSTYMULACJA

Co to znaczy Elektrostymulacja: sposób zwalczania bólu przewlekłego polegająca na drażnieniu prądami o różnych parametrach, nerwów czuciowych i mieszanych natężeniami poniżej progu pobudzenia ruchowego i bólowego. Elektrody umieszcza się na skórze, lecz mogą być wszczepiane do ośrodkowego układu nerwowego. Nie stwierdza się działań ubocznych i niekorzystnych. Przeciwwskazaniem jest posiadanie rozrusznika serca. W kardiologii, rytmiczne drażnienie serca impulsem elektrycznym przekraczającym próg jego pobudliwości, użytkowane jest do sztucznego pobudzania serca w zaburzeniach rytmu. Z racji na miejsce przyłożenia elektrod rozróżniamy E. zewnętrzną (elektrody na klatce piersiowej - w zabiegach resuscytacyjnych), przełykową, endokawitarną (śródsercową - elektrody wszczepione do serca) i nasierdziową (elektrody naszyte na serce). W stymulacji czasowej rozrusznik (stymulator) znajduje się na zewnątrz chorego. Ta sposób użytkowana jest w leczeniu ostrych zaburzeń rytmu, które rokują szybkie ustąpienie. W E. trwałej rozrusznik jest wszyty do ciała chorego. Elektrodę taką można wszyć albo wprowadzić poprzez żyłę do jamy serca. E. jest także sposobem leczniczą w psychiatrii, polegającą na stosowaniu podwstrząsowych dawek prądu poprzez krótki moment, przy wykorzystaniu elektrod umieszczonych na skórze głowy