Co to znaczy glin: znak Al, (z łaciny Aluminium), pierwiastek chem., metal, Z=13, m.at. 26,9815u, ekipa ↑ borowców. Znany w starożytności w formie związków (↑ ałuny). Odkryty w 1825 r. poprzez H.Ch. Oersteda i 1827 poprzez F. Wöhlera (obaj otrzymali czysty metal poprzez redukcję chlorku glinu potasem). W przyrodzie występuje w minerałach takich jak: ↑ skalenie, ↑ łyszczyki, ↑ nefelin, ↑ kaolinit, ↑ boksyt, ↑ kriolit, ↑ korund; zawartość w skorupie ziemskiej: 7,9% mas. G. jest srebrzystobiały, ciągliwy i kowalny (można go rozwalcowywać w folie o grubości do 0,005mm, rozklepywać w listki o grubości 0,0004mm); g. można rozdrobnić na pył o średnicy ziaren mniejszej niż 0,0001mm (pył po ogrzaniu ma mocne właściwości piroforyczne!). Dobry przewodnik ciepła i elektryczności; t.t. 660,3°C, t.w. 2467°C, gęstość 2,6989g·cm-3 (metal lekki). Konfiguracja elektronów walencyjnych atomów g. 3s23p1; w związkach występuje na III (bardzo rzadko na I i II) stopniu utlenienia. G. na powietrzu pasywuje się tlenkiem Al2O3, poprzez co chroni metal przed reakcją z tlenem, wodą i rozcieńczonymi kwasami; reaguje z fluorowcami (w temp. pokojowej), po ogrzaniu z siarką, fosforem, selenem, tellurem i azotem; rozkłada wodę (ponad 100°C) ( = -1,66V) z utworzeniem Al(OH)3 i H2; na gorąco roztwarza się w kwasach i zasadach wypierając z nich wodór; powstają sole zawierające adekwatnie: kation Al3+ i aniony [Al(OH)6]3- albo [Al(OH)4]-. Metal, tlenek i wodorotlenek mają właściwości amfoteryczne. G. stosuje się do produkcji: (lity metal) przewodów elektrycznych, kondensatorów elektrycznych, luster teleskopowych, naczyń kuchennych, aparatury chemicznej, do wytwarzania powłok antykorozyjnych (platerowanie); (folia) opakowań, lamp błyskowych; (pył) farb, materiałów wybuchowych i ogni sztucznych; (granulki) do aluminotermicznego (↑ aluminotermia) otrzymywania metali. G. wykorzystuje się w syntezie organicznej - związki glinoorganiczne. G. jest składnikiem wielu powszechnie użytkowanych stopów (duraluminium, magnal, silumin, skleron), stanowiących doskonały materiał konstrukcyjny między innymi części samolotów, wagonów, cystern, i tym podobne (stopy cechuje lekkość i spora wytrzymałość mechaniczna). Związki glinu: tlenek - do produkcji materiałów ściernych i ogniotrwałych, w jubilerstwie, siarczan(VI) - w farbiarstwie, garbarstwie i przemyśle papierniczym. G. otrzymuje się poprzez elektrolizę roztworu tlenku Al2O3 (20÷30%) w stopionym kriolicie, z małą domieszką fluorytu w temp. 900°C, w komorze, której ściany są pokryte grafitem (elektroda ujemna). Elektroda dodatnia (anoda) jest także wykonana z grafitu, a wydzielający się na niej tlen niszczy ją (powstaje mieszanina CO i CO2) - dlatego musi być co pewien czas wymieniana. Mechanizmom elektrodowym towarzyszy wydzielanie wolnego fluoru. (mechanizm elektrolitycznego otrzymywania g. opracowali w 1886 r. Hall i Heroult)
- Definicja GULDBERG CATO MAXIMILIAN:
- Co to jest 1836-1902) fizykochemik norweski. Razem z P. Waagem sformułował w 1867 r. tak zwany ↑ prawo działania mas glin co znaczy.
- Definicja GALENIT:
- Co to jest galena, błyszcz ↑ ołowiu - minerał, PbS, zawiera domieszki srebra, miedzi, cynku, główna ruda ołowiu, użytkowana do otrzymywania ołowiu i farb glin krzyżówka.
- Definicja GLICERYNA:
- Co to jest CH2(OH)-CH(OH)-CH2(OH), t.w. 290°C; alkohol triwodorotlenowy, bezb., gęsta ciecz o słodkim smaku. W wodzie i w alkoholu etylowym (↑ etanol) rozp. w każdym relacji. W przyrodzie występuje w formie glin co to jest.
- Definicja GERMAN:
- Co to jest Germanium), pierwiastek chemiczny, półmetal, Z = 32, m.at. 72,61u, ekipa ↑ węglowców. Odkryty w 1886 r. poprzez C.A. Winklera; istnienie germanu (↑ eka-pierwiastki) przewidział D.I. Mendelejew w 1871 glin słownik.
Czym jest GLIN znaczenie w Definicje chemia G .
